Motion Team

Συγκεκριμένα, ο μετανάστης σε περίπτωση απόρριψης του αιτήματος χορήγησης διαμονής ή ανανέωσης του τίτλου διαμονής πρέπει μέσα σε 30 μέρες να «εξαφανιστεί» από τη χώρα. Αν δεν το κάνει οικειοθελώς προβλέπεται η αναγκαστική του αναχώρηση με σχετική απόφαση επιστροφής. Η τελευταία αποτελεί τμήμα της απόφασης απόρριψης αιτήματος διαμονής ή ανάκλησης τίτλου διαμονής και εκδίδεται από την κατά περίπτωση αρμόδια αρχή του υπουργείου Εσωτερικών, του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ή την κατά τόπο αρμόδια υπηρεσία αλλοδαπών και μετανάστευσης. Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 30, «οι υπήκοοι τρίτης χώρας που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής τίθενται υπό κράτηση για την προετοιμασία της επιστροφής και τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης» όταν υπάρχει... κίνδυνος διαφυγής.

Οι αρμόδιες αρχές έχουν επιπλέον τη δυνατότητα, όπως αναφέρει το σχέδιο νόμου στο άρθρο 22 παρ. 4 , να «επιβάλλουν καθ' όλο το χρονικό διάστημα της προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης υποχρεώσεις στον υπήκοο τρίτης χώρας, όπως την τακτική εμφάνιση ενώπιον των αρχών, την κατάθεση κατάλληλης οικονομικής εγγύησης (σ.σ. πώς είναι δυνατόν ένας εξαθλιωμένος υπό απέλαση να βρει χρήματα;), την κατάθεση εγγράφων ή την υποχρέωση παραμονής σε ορισμένο μέρος, κατά περίπτωση, με σκοπό την αποφυγή του κινδύνου διαφυγής». Δηλαδή, μέτρα περιοριστικά της ελευθερίας. Αν μάλιστα «το συγκεκριμένο πρόσωπο συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ή εθνική ασφάλεια (...) δεν χορηγούν χρονικό διάστημα οικειοθελούς αναχώρησης ή χορηγούν χρονικό διάστημα αναχώρησης μικρότερο των 7 ημερών». Οταν, δε, ο μετανάστης «ανθίσταται κατά την εκτέλεση της απόφασης επιστροφής οι αρμόδιες αρχές μπορούν να εφαρμόζουν τα μέτρα καταναγκασμού» που προβλέπονται. Αστυνομική δύναμη τον... επιβιβάζει στο μέσο με το οποίο θα ταξιδέψει.

Τα περιοριστικά της ελευθερίας μέτρα ισχύουν και όταν αναβληθεί η απομάκρυνση. Η τελευταία θα συμβαίνει όταν δε θα το επιτρέπει η φυσική ή διανοητική κατάσταση του μετανάστη, θα υπάρχουν τεχνικοί λόγοι, όπως η έλλειψη μέσων μεταφοράς, ή λόγοι πρακτικής ή νομικής αδυναμίας φυσικής μεταφοράς του στη χώρα ιθαγένειάς του ή σε χώρα διέλευσης. Αν παραβιαστούν οι όροι αυτοί «απομακρύνεται» αμέσως και αν αυτό δεν μπορεί να γίνει τότε επιβάλλονται «επαχθέστεροι περιοριστικοί όροι», που φτάνουν μέχρι τη «διοικητική κράτηση», δηλαδή, τη φυλάκιση, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί τους έξι μήνες, με δυνατότητα επέκτασης στους δώδεκα μήνες αν ο μετανάστης «αρνείται να συνεργαστεί». Σε μετανάστες που έχουν πάρει... αναβολή θα «επιτραπεί να εργάζονται» σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας και σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.

Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και η απαγόρευση εισόδου που εκδίδεται υποχρεωτικά με την απόφαση επιστροφής (σ.σ. διωγμού) για όσους μετανάστες δε συμμορφώνονται. Επίσης, αυτή επιβάλλεται σε όποιον μετανάστη κριθεί επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία. Η διάρκειά της θα είναι 5 χρόνια από τη μέρα απομάκρυνσης, ενώ θα αυξάνεται αν ο μετανάστης θεωρηθεί ...επικίνδυνος.