Γι' αυτό το ΚΚΕ γράφει για το ΚΕΑ στη συγκεκριμένη επιστολή του: «Με βάση το καταστατικό του ως θεσμικό στοιχείο της ΕΕ (το ΚΕΑ) αποδέχεται ως δεδομένο την αιωνιότητα της καπιταλιστικής ΕΕ, και βασικός όρος για την ύπαρξή του είναι η αποδοχή ότι δε θα αμφισβητήσει το πλαίσιό της. Αυτό διαφαίνεται και στα υλικά του 3ου συνεδρίου του ΚΕΑ, όπου με προτάσεις του τύπου "να γίνουν βήματα προς την κατεύθυνση για την απαλλαγή των πολιτικών της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών από τον κλοιό των χρηματιστικών αγορών", προβάλλεται η αντίληψη του "εξανθρωπισμού" του καπιταλισμού. Ως δήθεν "ριζοσπαστικές αλλαγές", προτάσσονται μέτρα εκσυγχρονισμού του καπιταλισμού με τον αδιέξοδο στόχο περί "εκδημοκρατισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης", της ένωσης που έχει συγκροτήσει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο για την αποτελεσματικότερη εκμετάλλευση των λαών της Ευρώπης και για την επικράτησή του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις». Την «ενότητα» πάνω σ' αυτή τη γραμμή οραματίζεται ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ, λειτουργώντας αντικειμενικά σαν κυματοθραύστες της λαϊκής αγανάκτησης για την πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, η οποία είναι φιλομονοπωλιακή, επειδή ακριβώς η ΕΕ είναι του κεφαλαίου. Και αυτό δεν μπορεί να εξωραϊστεί, ούτε να αλλάξει με περικοκλάδες. Χρειάζεται πάλη ταξική και ριζοσπαστική στρατηγική, που θα σαρώσει το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ, δίνοντας πρώτα και κύρια ισχυρά ραπίσματα στις δυνάμεις που την υπηρετούν σε εθνικό επίπεδο. Αυτή είναι η πραγματική διέξοδος που συμφέρει το λαό και στον αφορισμό αυτής της διεξόδου, ο ΣΥΝ και το ΚΕΑ ταυτίζονται με τις δυνάμεις που υπηρετούν με όρους στρατηγικής το κεφάλαιο.