Μια απλή σύγκριση στα κείμενα αρκεί.

Στη βάση της σελίδας ορισμένα από αυτά που γράφτηκαν στον αστικό Τύπο. Αλλα για να καταγράψουν κι άλλα για να «καταγγείλουν». Στο διά ταύτα η εργατική τάξη καλείται να δεχτεί μοιρολατρικά τις εξελίξεις. Σε μια μάλιστα περίπτωση διατυπώνεται με τρόμο ο κίνδυνος να πέσουν, όπως λένε, οι εργάτες «θύματα» του ΠΑΜΕ!

Στη διπλανή στήλη, στο απόσπασμα από τον «Ριζοσπάστη», με λίγες λέξεις επισημαίνεται ο πυρήνας του παζαριού που γίνεται: Αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας, ένταση της εκμετάλλευσης που βάζει σε κίνδυνο την ίδια την υγεία των εργαζομένων, οι οποίοι δε θα μπορούν ούτε να αναπληρώσουν κανονικά την εργατική τους δύναμη. Πρόκειται για κατάσταση εξαθλίωσης. Πρόκειται για τρανή απόδειξη πως το κεφάλαιο δε διστάζει να καταστρέψει και εργατική δύναμη προκειμένου να εντατικοποιήσει την αύξηση των κερδών του.

Τα παραμύθια με τα οποία κυβέρνηση και ΓΣΕΕ προσπαθούν να καλύψουν την πολιτική της εξαθλίωσης, ότι δήθεν με τις μειώσεις μισθών θα εμποδιστούν οι απολύσεις, δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Η εκτίμηση του ΚΚΕ ισχύει απόλυτα: Οσο και να μειωθούν οι μισθοί, το κλείσιμο μικρών, μεσαίων, ακόμα και μεγάλων επιχειρήσεων θα συνεχιστεί, γιατί αυτό είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, της έντασης του επιχειρηματικού ανταγωνισμού, της ισχυροποίησης των μονοπωλίων στους κλάδους.

Την ώρα που η κυβέρνηση μαζεύει εύσημα από τους διάφορους «Τρισέ» για τη συνέπεια με την οποία υπηρετεί την πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, την ίδια ώρα η εργατική τάξη είναι υποχρεωμένη να κάνει το δικό της λογαριασμό. Οχι τον στενά οικογενειακό, εκεί ο μπούσουλας έχει χαθεί από καιρό. Να κάνει λογαριασμό ως τάξη απέναντι σε τάξη. Να βάλει από τη μια μεριά της ζυγαριάς τον ένα πάνω στον άλλο τους δυνάστες της για να διαπιστώσει και μετρήσιμα πως η μόνη λύση για να γίνει θετικό για τα συμφέροντά της το ισοζύγιο είναι να πετάξει όλα τα βαρίδια από τη ζωή της.

Η λύση για την εργατική τάξη δε βρίσκεται στην αναμονή, ούτε βεβαίως στην αποδοχή της σφαγής, όπως ζήτησε για μια ακόμα φορά χτες ο πρωθυπουργός. Το κάλεσμα του ΚΚΕ δείχνει το δρόμο: Είναι κρίσιμο ζήτημα οι μισθωτοί, όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης, να οργανώσουν τις δυνάμεις τους, να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού κινήματος και σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά να απομονώσουν τις εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, να απεγκλωβιστούν αποφασιστικά και οριστικά από τα κόμματα της ΕΕ. Ταξική πανεργατική παλλαϊκή αντεπίθεση, οργανωμένη στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και τις συνοικίες, για να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια που ευθύνονται.