Να αποσύρει η κυβέρνηση το νομοσχέδιο για τη σύσταση του φορέα υδρογονανθράκων - όπως και την απόφαση κατάργησης του ΙΓΜΕ - ζητά το Συνδικάτο Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ, επισημαίνοντας 10 σημεία του σχεδίου νόμου, που δείχνουν την ξεκάθαρη κατεύθυνση της κυβέρνησης να χειριστεί το θέμα με χαριστικούς όρους προς τις πολυεθνικές των πετρελαίων. Το Συνδικάτο σημειώνει ότι «το Πετρέλαιο και το Φυσικό Αέριο είναι του λαού και η εκμετάλλευσή τους πρέπει να γίνει για το δικό του συμφέρον με όλους τους όρους ασφάλειας για το περιβάλλον και τους εργαζόμενους».

Οι εργαζόμενοι σημειώνουν ότι στο σχέδιο νόμου προβλέπεται:

• «Η αντικατάσταση της ΔΕΠ - ΕΚΥ ΑΕ με την ΕΔΕΥ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υ/Α) που είναι ΑΕ και όχι δημόσιος φορέας με μάλιστα μειωμένες αρμοδιότητες.
• Ο φορέας δε θα συμμετέχει στις κοινοπραξίες.
• Δε θα διεξάγει αυτοδύναμη Ερευνα.
• Ο αριθμός των εργαζομένων στο φορέα παραμένει εξαιρετικά μικρός (20 άτομα).
• Η φορολογία των εταιρειών μειώνεται από 40% σε 25%, άρα και τα έσοδα του κράτους, σε μια περίοδο που οι τιμές του πετρελαίου σταθεροποιούνται πάνω από τα 100-110 δολ./βαρέλι. Για σύγκριση αναφέρω τη φορολογία 50% στην αρχική σύμβαση του Πρίνου (Ν98/75) με ανηγμένη στο σήμερα τιμή πετρελαίου της εποχής εκείνης 51 δολ./βαρέλι και 40% στο Ν2289/95 με ανηγμένη τιμή 25 δολ./βαρέλι.
• Το μέγεθος των προς παραχώρηση περιοχών στη στεριά πενταπλασιάζεται (4.000 από 750 km²) και στη θάλασσα δεκατριπλασιάζεται (20.000 από 1.500 km²).
• Η διάρκεια των ερευνών αυξάνει από 6 σε 7 έτη στην ξηρά και από 7 σε 8 στη θάλασσα.
• Ο χρόνος παράτασης της εκμετάλλευσης σχεδόν διπλασιάζεται.
• Οι κανονισμοί παραμένουν ασαφείς και οι ποινές σε περίπτωση ατυχήματος και περιβαλλοντικής ρύπανσης ανύπαρκτες.

Το συμπέρασμα είναι ότι διαμορφώνεται ένα πολύ πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις πετρελαϊκές εταιρείες και περιορίζεται η δυνατότητα της πολιτείας στη στρατηγική ανάπτυξη των πετρελαιοπιθανών περιοχών».