«Στον προσφυγικό καταυλισμό της Νταμπάαμπ στην Κένυα, μια Σομαλή μητέρα κρατάει σφιχτά τον μικρό της γιο στην αγκαλιά της. Σοκ προκαλούν τα στοιχεία έκθεσης της Αμερικανικής Υπηρεσίας για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID), σύμφωνα με τα οποία ο λιμός έχει "θερίσει" μόνο στη Σομαλία περισσότερα από 29.000 παιδιά κάτω των 5 ετών. Τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στο Κέρας της Αφρικής έκρουσε χθες και ο ΟΗΕ, ο οποίος προειδοποιεί ότι ο λιμός θα συνεχίσει να εξαπλώνεται, προκαλώντας μία άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Παρά τον τρόμο που προκαλεί η σκέψη για τα χιλιάδες αθώα θύματα της πείνας όχι μόνον στη Σομαλία αλλά και ευρύτερα στο Κέρας της ανατολικής Αφρικής - όπου λιμοκτονούν 12.000.000 άνθρωποι - συνεχίζεται από τις διεθνείς οργανώσεις αρωγής το υποκριτικό παιχνίδι των εκκλήσεων "βοήθειας" (...) Οργανώσεις του ΟΗΕ και μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις έχουν "δεσμευτεί" ότι θα προσφέρουν ένα δισ. δολάρια, ωστόσο, ελάχιστα από αυτά τα χρήματα έχουν φθάσει στη Σομαλία (...) Η δραματική επιδείνωση του λιμού "συμφέρει", για παράδειγμα τις ΗΠΑ, που από καιρό προσπαθούν να επιβληθούν στο - σημαντικό γεωπολιτικώς - Κέρας της Αφρικής (που βρίσκεται σε ένα από τα πιο νευραλγικά σημεία της διεθνούς ναυτιλίας στον πλανήτη), πότε μόνες τους, πότε σε συνεργασία με χώρες της περιοχής (Αιθιοπία). Συμφέρει, επίσης, τη Γαλλία που διατηρεί τη στρατιωτική της βάση στο γειτονικό Τζιμπουτί και προσπαθεί να το παίξει μικρότερος, "εναλλακτικός" ιμπεριαλιστής ο υπουργός Εξωτερικών της οποίας, Αλέν Ζιπέ, εμφανίστηκε χτες πρόθυμος να "συμβάλει" στην αποστολή της "ανθρωπιστικής" βοήθειας με στρατιωτικά μέσα... Να είναι άραγε "τυχαίο" το γεγονός πως και οι προηγούμενοι λιμοί στη Σομαλία (1973, 1984, 1992) ακολουθήθηκαν από σφοδρές συγκρούσεις ή ξένες επεμβάσεις;» (το θέμα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).