ΚΙ ΟΤΑΝ Ο εκπρόσωπος του γερμανικού κεφαλαίου δηλώνει «ευχαριστημένος» από τις συναντήσεις που είχε με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης, όπως καταλαβαίνετε έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε για «ακόμη χειρότερες μέρες»...

Κι αν κάποιος θεωρεί ότι δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, μάλλον δεν έχει καταλάβει με ποιους έχουμε μπλέξει και ότι ο μόνος τρόπος να ξεμπλέξουμε είναι ...μια και καλή και για πάντα.

Οταν τους ακούς να λένε ότι «θα χρησιμοποιηθούν όλα τα απαραίτητα εργαλεία για τη φερεγγυότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», μάλλον σε ... εργαλεία (φορομπηχτικών) βασανιστηρίων πάει το μυαλό του καθενός.

Τη στιγμή που ο Φ. Ρέσλερ λέει ότι υπάρχουν «επενδυτικές ευκαιρίες» και πως η Ελλάδα είναι «καλός επενδυτικός προορισμός», κατανοείς, δίχως αμφιβολία, πως έχουν συμφωνήσει να ξεπουλήσουν τα πάντα. Από δημόσιες επιχειρήσεις μέχρι στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα...

Αυτά σε μία χώρα (και σε μία Ευρωπαϊκή Ενωση) που το να είσαι δημόσιος υπάλληλος και ο μισθός να ισούται με το μηδέν (γιατί υπάρχουν μετά το νέο μισθολόγιο και μηδενικοί μισθοί) είναι... απόλυτα φυσιολογικό.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, δεν νιώθουμε καμιά έκπληξη που ο Αντ. Σαμαράς δήλωσε ότι με τον Γερμανό υπουργό οικονομικών μίλησαν τη «γλώσσα της ανάπτυξης»...

Υποθέτουμε αυτήν τη γλώσσα, στην οποία η κοινωνική ασφάλιση αποκαλείται «εμπόδιο», οι μισθοί «κόστος», το 8ωρο «ανελαστικότητα», η υπερεκμετάλλευση «συγκριτικό πλεονέκτημα», οι ενοικιάζομενοι εργάτες «ευελιξία», το ξεζούμισμα «παραγωγικότητα» και η απλήρωτη εργασία «προσαρμοστικότητα»...

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως στη Νέα Δημοκρατία τη γνωρίζουν πολύ καλά αυτή τη γλώσσα και ενίοτε κάνουν και φροντιστήριο στο ΠΑΣΟΚ (όπως με την υπόθεση της εφεδρείας).

Μόνο που δεν την μιλάνε όταν απευθύνονται στον ελληνικό λαό. Αυτόν προσπαθούν απλά να τον κοροϊδέψουν.