Mε ύπουλο τρόπο, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χ. Παπουτσής επιχείρησε χτες στη Βουλή, ούτε λίγο, ούτε πολύ, να φορτώσει στο λαϊκό κίνημα και τις κινητοποιήσεις την αύξηση της εγκληματικότητας. Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση - «πάσα» του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Α. Γεωργιάδη για την εγκληματικότητα, είπε ουσιαστικά ότι αυτή αυξάνεται, επειδή γίνονται πολλές λαϊκές κινητοποιήσεις που απασχολούν τους αστυνομικούς.

«Σε ένα χρόνο ταυτόχρονα με τις εγκληματικές δραστηριότητες είχαμε 1.100 πορείες και συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα οι οποίες απαιτούν παρουσία αστυνομικών δυνάμεων για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών» ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του υπουργού. Για να τρομοκρατήσει μάλιστα το λαό και για να φορτώσει την κρίση στην εγκληματικότητα και τους εργατικούς αγώνες, δε δίστασε να πει ότι η χώρα βρίσκεται σε «έκτακτες συνθήκες οικονομικές και κοινωνικές όπου υπάρχει ένας εκρηκτικός συνδυασμός, κινητοποιήσεις από την μία και εγκληματικότητα από την άλλη».

Στο ίδιο πνεύμα της κινδυνολογίας για εκτροπή, ανέφερε ότι η «ακροδεξιά» θέλει να πάρει τον νόμο στα χέρια της, ενώ κατήγγειλε ότι επιχειρείται να δημιουργηθεί ακροδεξιός θύλακας μέσα στα Σώματα Ασφαλείας. Παίζοντας το δικό του ρόλο στην ίδια παράσταση, ο Α. Γεωργιάδης έκανε λόγο για «αυτοάμυνα» των πολιτών, αφού, όπως είπε, το κράτος δεν τους προστατεύει.

Πέρα από την κυνική ομολογία του Χρ. Παπουτσή ότι τα σώματα ασφαλείας προσανατολίζονται στο χτύπημα του εργατικού λαϊκού κινήματος, τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο ΛΑ.Ο.Σ., προσπαθούν να κρύψουν την ουσία της εγκληματικότητας, να την αξιοποιήσουν για να αποπροσανατολίσουν και να φοβίσουν το λαό, να καλλιεργήσουν μίσος ανάμεσα σε Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Κρύβουν και οι δυο ότι εκτός από την κοινή εγκληματικότητα, την οποία με κάθε αφορμή ανασύρουν για να υπηρετήσουν τους πολιτικούς τους στόχους, υπάρχει το εμπόριο όπλων, το εμπόριο των παιδιών, το εμπόριο ναρκωτικών, για τα οποία σπάνια τα αστικά κόμματα αρθρώνουν κουβέντα.

Υπάρχουν ακόμα οι εταιρείες που παρέχουν «εκτελεστές», η κατασκοπία των πολυεθνικών που διασυνδέονται και με το οργανωμένο έγκλημα και με τους εκτελεστές. Υπάρχει, με άλλα λόγια, το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο σκόπιμα δεν αγγίζουν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, ούτε βέβαια η ΕΕ. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε εισβολή στα άδυτα των αδύτων των επιχειρηματιών, αφού η σαπίλα του συστήματος δεν μπορεί να μη διασυνδεθεί και με τέτοιο οργανωμένο έγκλημα, το μεγάλο έγκλημα.