«Γνήσιος» ή «μη γνήσιος δανεισμός»; «Νόμιμη» ή νομότυπη «ενοικίαση» εργαζομένων; Κυβερνητικά στελέχη, στελέχη ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας, που ασκούν παράλληλα και τη δραστηριότητα της «παροχής προσωρινής εργασίας», βιομήχανοι και εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ασχολούνται συστηματικά με το νόμιμο ή όχι της «ενοικίασης», στην προσπάθειά τους να την επιβάλουν στη συνείδηση των εργαζομένων.

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται να επιβάλλει και νομοθετικά την «ενοικίαση» ή «δανεισμό», καθώς μέχρι τώρα δεν υπάρχει ειδική νομοθετική ρύθμιση που να την προβλέπει. Αυτό που υπάρχει είναι «άρθρα του Αστικού Κώδικα», κατά τον υφυπουργό Εργασίας Χ. Πρωτόπαπα, ο οποίος χαρακτήρισε νόμιμη αυτή τη δραστηριότητα, απαντώντας προχτές σε Επίκαιρη Ερώτηση που υπέβαλε ο βουλευτής του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ.

Ωστόσο, τα άρθρα που επικαλέστηκε ο υφυπουργός Εργασίας (361, 648 και 651), καμία αναφορά δεν κάνουν στο «δανεισμό» ή την «ενοικίαση» εργαζομένων και μόνο χάρη φτηνού εντυπωσιασμού τα ανέφερε. Συγκεκριμένα, το άρθρο 361 του Αστικού Κώδικα αφορά στην «Ενοχή από σύμβαση» και λέει: «Για τη σύσταση ή αλλοίωση ενοχής με δικαιοπραξία, απαιτείται σύμβαση, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά».

Το άρθρο 648, αφορά γενικά στον ορισμό της σύμβασης εργασίας (αορίστου ή ορισμένου, υποχρέωση καταβολής μισθού κλπ). Αναφέρει δηλαδή: «Με τη σύμβαση εργασίας ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να παρέχει, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, την εργασία του στον εργοδότη και αυτός να καταβάλλει το συμφωνημένο μισθό. Σύμβαση εργασίας υπάρχει και όταν ο μισθός υπολογίζεται κατά μονάδα της παρεχόμενης εργασίας ή κα' αποκοπήν, αρκεί ο εργαζόμενος να προσλαμβάνεται ή να απασχολείται για ορισμένο ή για αόριστο χρόνο».

Τέλος, το άρθρο 651 αναφέρεται στο ότι η αξίωση του εργοδότη στην εργασία είναι αμεταβίβαστη, εκτός και αν ισχύει κάτι άλλο. Συγκεκριμένα: «Αν δεν προκύπτει κάτι άλλο από τη συμφωνία ή από τις περιστάσεις, ο εργαζόμενος οφείλει να εκτελέσει αυτοπροσώπως την υποχρέωσή του και η αξίωση του εργοδότη στην εργασία είναι αμεταβίβαστη».

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση, οι εργοδότες και οι εταιρίες που ασκούν το δουλεμπόριο επιχειρούν να σπείρουν ψευδείς εντυπώσεις για τη νομιμότητά του, ενώ μέχρι σήμερα το φαινόμενο του δανεισμού εκφραζόταν μονάχα σε περιπτώσεις μετακίνησης ακριβοπληρωμένων στελεχών και είχε σχέση με τη συνεργασία κάποιων εταιριών σε ανώτερο επίπεδο.

Αυτό που κάνουν τώρα οι συγκεκριμένες ιδιωτικές εταιρίες εύρεσης εργασίας, είναι να χρησιμοποιούν την παραπάνω τακτική, να τη διευρύνουν και να επιβάλουν ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο. Τον κάθε εργαζόμενο που προσλαμβάνουν, έχουν από πριν βρει σε ποια εταιρία, για πόσο χρόνο και για ποιο έργο θα τον «δανείσουν». Η πρόσληψη γίνεται, και όταν ο εργαζόμενος τελειώσει την εργασία του, αυτόματα, απολύεται μέσα από τη λήξη μια σύμβασης ορισμένου χρόνου ή έργου. Πρόκειται για ξεκάθαρη μεσιτεία, που σκοπό έχει να «ανακουφίσει» τους εργοδότες από το κόστος που θα είχαν εάν προχωρούσαν σε προσλήψεις προσωπικού οι ίδιοι.