Στο «Πρώτο Θέμα» της 16ης Μάη 2010
- λίγες μέρες, δηλαδή, μετά την υπογραφή του μνημονίου -
υπό τον τίτλο «Υπάρχει λύση;» δημοσιεύτηκε άρθρο, στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε:
*
«Η ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας είναι μια διαδικασία παράλληλη προς τησυνεπή εφαρμογή του προγράμματος (σ.σ.: μνημόνιο)».
*
«Είμαστε υποχρεωμένοι να (...) εργαστούμε για την προσαρμογή μας στο ευρωπαϊκό πλαίσιοεφαρμόζοντας το πρόγραμμα σταθεροποίησης».
*
«Χρειάζεται λοιπόν μια συστηματική και συνεχής προσπάθεια για να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος. Δισταγμοί και καθυστερήσεις δεν δικαιολογούνται. Αναβολές για να μειωθεί το πολιτικό κόστος ή ρυθμίσεις, που στην πραγματικότητα διατηρούν το υφιστάμενο καθεστώς, είναι ανεπίτρεπτες».
*
«Το πρόγραμμα σταθεροποίησης είναι κοινωνικά άδικο (...) Αλλά εκτεταμένες αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν τώρα, που δεν έχουμε αξιοπιστία».
*
Ποιος ήταν αυτός που προ διετίας ένωνε τη φωνή του με τους μνημονιολόγους και έθετε το... κύρος του στην υπηρεσία του μνημονίου, λίγες μόλις μέρες μετά την ψήφισή του;
Ποιος αν και «κοινωνικά άδικο» το μνημόνιο, απέκλειε «αλλαγές» και ζητούσε
τη «συνεπή»,
τη «συστηματική»,
τη «συνεχή»,
τη «χωρίς αναβολές»,
τη «χωρίς δισταγμούς» και
τη «χωρίς καθυστερήσεις» εφαρμογή του;
Μα ο ίδιος που σήμερα αποκαλεί το μνημόνιο... «πολιτικά μοιραίο λάθος».
Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης...