Η πλήρης σύμπτωση απόψεων για τη μείωση του λεγόμενου μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους, που διαπιστώθηκε στη χτεσινή συνάντηση του προέδρου της ΝΔ με τη ΓΣΕΕ, είναι παντελώς αναμενόμενη και πατάει σε γερά θεμέλια. Πρώτα απ' όλα, όπως προκύπτει σαφώς και από τις δηλώσεις που έκαναν μετά τη συνάντηση οι δύο πλευρές, υπάρχει απόλυτη ταύτιση στην ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. «Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε για οτιδήποτε αφορά στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», δήλωσε ο Γ. Παναγόπουλος, «πρέπει να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας», επικρότησε νωρίτερα ο Αντ. Σαμαράς. Με δεδομένη, λοιπόν, τη στρατηγική σύμπλευση υπέρ των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, τόσο η ηγεσία της ΝΔ όσο και οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ συμπίπτουν πλήρως στη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, «αδιαφορώντας» για το γεγονός ότι αυτό θα οδηγήσει μαθηματικά σε κατάρρευση τα ασφαλιστικά ταμεία. Πανέτοιμες είναι, επίσης, και οι δύο πλευρές να κάνουν «συμβιβασμούς» και «υποχωρήσεις» και στο λεγόμενο μισθολογικό κόστος, παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς και τις υποκριτικές διακηρύξεις, ότι τάχα δε θα δεχθούν καμία μείωση των μισθών ή ότι «η Εθνική Σύμβαση είναι ιερή και απαραβίαστη». Τη μείωση του λεγόμενου μισθολογικού κόστους στην πραγματικότητα τη θεωρούν δεδομένη και το μόνο που τους χωρίζει είναι πώς θα γίνει, μέσα από το «διάλογο» των κοινωνικών εταίρων ή με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Αλλωστε, για την ανταγωνιστικότητα πασχίζουν και αυτό σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης. Που με τη σειρά της απαιτεί μείωση και των μισθών (αυτών που παίρνουν οι εργαζόμενοι και το κομμάτι τους που πληρώνουν οι εργοδότες και που ονομάζουν μη μισθολογικό κόστους). Αλλωστε, οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους παράγουν πολύ περισσότερο πλούτο απ' αυτόν που τους δίνουν οι εργοδότες σαν μισθό. Ο υπόλοιπος είναι τα κέρδη των εργοδοτών. Σε κάθε περίπτωση τα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης και οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ συνεργάζονται άριστα για το σφαγιασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων και πρέπει να πάρουν από την εργατική τάξη την απάντηση που τους αξίζει.