Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, στο πλαίσιο της πρόσφατης Κοινής Υπουργικής Απόφασης για τα τέλη κινηματογράφησης - φωτογράφησης σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, ενέκρινε το γύρισμα ταινίας στην Ακρόπολη. Πρόκειται για ταινία μικρού μήκους σπουδαστών ιδιωτικής σχολής κινηματογράφου, στο πλαίσιο των σπουδών τους. Το θέμα της ταινίας αφορά στη θρυλούμενη πράξη τού - επίσης αμφισβητούμενης ύπαρξης - στρατιώτη Κωνσταντίνου Κουκίδη, που φέρεται να έπεσε από την Ακρόπολη τυλιγμένος στην ελληνική σημαία, όταν οι ναζί τού ζήτησαν να αναρτήσει τη σβάστικα.

Το γεγονός ότι η ταινία είναι σπουδαστική, το θέμα της και η, ουσιαστικά, αμελητέα «επιβάρυνση» του χώρου από το κινηματογραφικό συνεργείο, επέδρασαν θετικά στη γνωμοδότηση, με το ΚΑΣ να επιβάλλει τα 1.600 ευρώ (συν 23% ΦΠΑ) που ορίζει η νέα ΚΥΑ.

Ωστόσο, αρνητικές στην παραχώρηση ήταν η Α΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων και η Διεύθυνση Μουσείων του ΥΠΠΟΤ, φοβούμενες ότι θα ανοίξει την «όρεξη», για να μετατραπεί η Ακρόπολη σε «κινηματογραφικό πλατό». Φόβοι καθόλου αβάσιμοι, αφού, ουσιαστικά, η πολιτική του αστικού κράτους, όσον αφορά στον πολιτισμό, είναι η εμπορευματοποίησή του. Ετσι, τίποτα δεν αποκλείει το επόμενο αίτημα για την Ακρόπολη να είναι μιας εταιρείας παραγωγής (ελληνικής ή ξένης, αδιάφορο) ή ενός μονοπωλίου του Χόλιγουντ, και η προχτεσινή παραχώρηση να αποτελεί, απλώς, ένα άλλοθι.

Ο κίνδυνος αυτός υπάρχει διαχρονικά για την πολιτιστική κληρονομιά, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις του δικομματισμού ή «μαύρων μετώπων». Είναι χαρακτηριστικό ότι η νέα ΚΥΑ και η ανάλογη του 2005, αντιμετωπίζουν το ίδιο εμπορευματικά την πολιτιστική κληρονομιά. Η νέα, απλώς, αυξομείωσε τα σχετικά ποσά.