Σύμφωνα με την άποψη μιας Αμερικανίδας εγκληματολόγου που θεωρείται κοινώς παραδεκτή, ο τρόπος που οι αρχές διώκουν και τιμωρούν το έγκλημα αντανακλά, απλούστατα, τις δικές τους προτεραιότητες. Αν ληφθεί υπ' όψιν η εν λόγω αρχή, οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία όσον αφορά την πολύκροτη υπόθεση Σουσουρλούκ καταδεικνύουν σαφώς την πρόθεση των αρχών να «κουκουλώσουν» το σκάνδαλο της σύνδεσης κράτους, παρακράτους κι οργανωμένου εγκλήματος. Ενας τις πρώην πράκτορας της ΜΙΤ, ένας τις πρώην αρχηγός ειδικής μονάδας της Αστυνομίας και 12... αστυφύλακες καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης. Επίσης, είχε καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης (ήδη το 1996) ο... οδηγός του φορτηγού που είχε «προκαλέσει» το δυστύχημα στην ομώνυμη τοποθεσία.

Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Μεχμέτ Αγάρ, που είχε δώσει στον Αμπντουλάχ Τσατλί (ξακουστό δολοφόνο αριστερών στις δεκαετίες '70-'80, αναμεμειγμένο στην ερεβώδη απόπειρα δολοφονίας του πάπα Ιωάνη Παύλου Β' και καταζητούμενου από την Interpol λαθρεμπόρου ναρκωτικών) «πράσινη ταυτότητα» ούτε καν διώχτηκε. Κι η Τανσού Τσιλέρ, που αποκαλούσε «ήρωες της πατρίδας» τους παρακρατικούς δολοφόνους, παραμένει σημαίνουσα πολιτική ηγέτις. Οσο για το κόμμα που γέννησε τον Τσατλί και τους ομοίους του, το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (των «Γκρίζων Λύκων»), βρίσκεται στην κυβέρνηση. Ποιος είπε ότι η διαφθορά και το έγκλημα αποτελούν εμπόδια όσον αφορά την πολιτική ανέλιξη στην Τουρκία;