Πολλαπλοί είναι οι στόχοι ένταξης των 80.000 μηχανικών της χώρας στα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα, με κυριότερο βέβαια αυτόν της φιλελευθεροποίησης, την οποία τελικά θα την πληρώσουν οι ιδιοκτήτες των οικοδομών, δηλαδή ο λαός, οι ίδιοι οι μηχανικοί με την υποβάθμιση των σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους και, φυσικά, η ποιότητα των κατασκευών.

Αυτό προκύπτει από τη μελέτη του ΚΕΠΕ, η οποία από την αρχή ακόμη του σχετικού κεφαλαίου δεν κρύβει ότι όλες της οι προτάσεις κινούνται στη λογική της απελευθέρωσης της αγοράς με θεσμικές παρεμβάσεις και στη δημιουργία ανταγωνιστικών συνθηκών, σε βάρος βέβαια των εργαζομένων και των επαγγελματιών μηχανικών, των οποίων θα θιγούν βασικά τους δικαιώματα, σε βάρος της ίδιας της επιστημοσύνης και σε όφελος των μονοπωλίων των κατασκευών, που ζητούν φθηνό εργατικό δυναμικό προκειμένου να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τα υπερκέρδη τους, αφού το υπάρχον σύστημα, όπως λειτουργεί, αναιρεί «τις δυνατότητες ανάπτυξης της μαζικής παραγωγής και των εφαρμογών»...

Σύμφωνα με τη μελέτη, τα κρίσιμα σημεία που πρέπει να θιγούν είναι τα εξής:

• Η δυνατότητα πρόσβασης στο επάγγελμα του μηχανικού και οι προϋποθέσεις άσκησής του. Δηλαδή ο περιορισμός του ρόλου του ΤΕΕ, το οποίο - εκτός από συνδικαλιστικό όργανο και σύμβουλος της πολιτείας στα τεχνικά θέματα - έχει το θεσμοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα να δίνει άδεια άσκησης επαγγέλματος στους μηχανικούς και να τηρεί τον κώδικα δεοντολογίας.
• Οι προβλεπόμενες από το νόμο αποκλειστικές αρμοδιότητες με βάση τον κεκτημένο τίτλο που αποκτάται βάσει των αρχικών σπουδών. Δηλαδή η αποσύνδεση των επαγγελματιών δικαιωμάτων από το πτυχίο και η εισαγωγή στο επάγγελμα μηχανικών με αμφίβολη επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση, ακόμη και από το εξωτερικό.
• Οι προβλεπόμενες από το νόμο αμοιβές των μηχανικών, οι οποίες - αν και είναι «παγωμένες» από το 1989 - προτείνεται να οδηγηθούν στην «ελεύθερη» διαπραγμάτευση.

Ορισμένες φράσεις της μελέτης αναδεικνύονται σε σωστό «περιβόλι», αποκαλύπτοντας παράλληλα και τους στόχους της. Ετσι:

• Ενώ επισημαίνει ότι «από όσα εκτέθηκαν μέχρι τώρα, προκύπτει ότι παρά τις θεσμικές αγκυλώσεις όσον αφορά την είσοδο στο επάγγελμα και την κατοχύρωση των αρμοδιοτήτων, ο αριθμός των μηχανικών έχει αυξηθεί και εξακολουθεί να αυξάνεται σημαντικά με τρόπο αποτρεπτικό για τη δημιουργία μονοπωλιακών συνθηκών, παρά τις στρεβλώσεις που δημιουργούνται», προτείνει μέτρα απελευθέρωσης...
• Ενώ επισημαίνει ότι στους μηχανικούς υπάρχει σημαντικό ποσοστό ανεργίας (από 3,1%-8,9% ανάλογα την ειδικότητα) και περισσότερο ετεροαπασχόλησης (από 10%-40% ανάλογα την ειδικότητα). Ενώ επισημαίνει ότι «σε περιπτώσεις νέων μηχανικών που εργάζονται ως μισθωτοί σε τεχνικές εταιρίες, συχνά οι αμοιβές τους ως στελεχών με πολύωρη απασχόληση, δε διαφέρουν αισθητά από αυτές των αποφοίτων ΤΕΙ που έχουν χαμηλότερη θέση στην επιχείρηση, αλλά αμείβονται υπερωριακά για το αυξημένο ωράριο», προτείνει να δοθούν ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα και σε όσους δεν είναι μέλη του ΤΕΕ και από κει και πέρα τα ζητήματα ακόμη και της επιστημονικής επάρκειας θα τα λύσουν οι νόμοι της αγοράς! «Σε μια αγορά με διαφάνεια και σωστούς ελέγχους θα διαφανούν οι πραγματικές δυνατότητες των διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων», λέει συγκεκριμένα.
• Ισως η πιο αποκαλυπτική φράση των προθέσεων της μελέτης και όσων την παράγγειλαν είναι η εξής: «Παράλληλα με μέτρα φιλελευθεροποίησης σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα, θα πρέπει να προωθηθούν οπωσδήποτε μέτρα ελέγχου και διαφάνειας με αυστηρές τιμωρίες για τους παραβάτες και όλους τους εμπλεκόμενους. Τα μέτρα ελέγχου θα σχετίζονται με τη θέσπιση και τήρηση standads για την κατασκευή και λειτουργία έργων και θα μπορούν να ενεργοποιούνται με διάφορους τρόπους. Π.χ. ασφάλισης κατασκευής και λειτουργίας οικοδομής με κάλυψη του ιδιοκτήτη έναντι κακοτεχνιών του κατασκευαστή κ.λπ.». Δηλαδή τη φιλελευθεροποίηση θα την πληρώσουμε όλοι μας...