Γνωρίζετε πως 1,5 περίπου εκατομμύριο Ευρωπαίοι εργαζόμενοι -πολίτες των χωρών της ΕΕ - μετακινούνται κάθε χρόνο, από χώρα σε χώρα, προκειμένου να βρουν δουλιά; Γνωρίζετε πως το φαινόμενο αυτό, οι αρμόδιοι των Βρυξελλών και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών το ονομάζουν κινητικότητα του εργατικού δυναμικού και επιδιώκουν τη σοβαρή ενίσχυσή του; Βέβαια. Οπως λένε, μάλιστα, δεν μπορεί στις ΗΠΑ να μετακινείται κάθε χρόνο το 2,4% του πληθυσμού και στην ΕΕ το σχετικό ποσοστό να μένει καθηλωμένο στο 0,4.

Τώρα, αν το νέο αυτό φρούτο ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων ή μπορεί να αντιμετωπίσει - έστω και στο ελάχιστο - την ανεργία ή γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ανταγωνισμού και της ευλυγισίας των επιχειρήσεων, του άναρχου χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης γενικότερα και, πάνω απ' όλα, τη μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου, το αφήνουμε στη δική σας κρίση.