A, ΩΣΤΕ ΜΙΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ» για την Ελλάδα περιμένουμε τώρα, όπως μας διαμηνύουν οι κυβερνώντες. Αναμένουμε το πού θα καταλήξουν οι «σοφοί εταίροι» μας.

Μα το λένε σαν να υπάρχουν και ...άλλου τύπου αποφάσεις. Μη πολιτικές. Σαν αυτές που πάρθηκαν μέχρι τώρα να είναι «οικονομικές», προερχόμενες απλά από λογιστικές αθροίσεις και αριθμητικά στοιχεία.

Κάτι του είδους «υπάρχει δημόσιο χρέος άρα ο μόνος τρόπος είναι η λιτότητα και η φτώχεια του λαού». Μαθηματικό αξίωμα, δηλαδή, η ξεκάθαρα πολιτική (και ταξική) άποψη του να πληρώσουν οι λαοί την κρίση του κεφαλαίου.

Πιστεύουν, άραγε, ότι δε γνωρίζει ο κόσμος τι εστί χρέος; Πώς προκλήθηκε και ποιοι επί δεκαετίες τώρα «ξεκοκάλιζαν» και «ξεκοκαλίζουν» όσο φορτώνουν στον εργαζόμενο, στον αγρότη και τον αυτοαπασχολούμενο;

ΜΙΑ ΑΦΕΛΗΣ ΑΠΟΡΙΑ: Το φορολογικό που βρίσκεται - όπως διαβάζουμε - στη φάση της τελικής επεξεργασίας του δεν είναι αυτό που λέμε «νέα μέτρα»;

Το ρωτάμε γιατί είναι ...νωπές ακόμα οι δηλώσεις της συγκυβέρνησης για το «μεσοπρόθεσμο» που ψηφίστηκε πριν μερικές βδομάδες.

«Είναι τα τελευταία μέτρα», λέγανε, αυτά, μόνο αυτά και ...«βγαίνουμε από την κρίση». Μόνο που με το φορολογικό τους νομοσχέδιο, πάλι εμείς πληρώνουμε.

Εκτός πια κι αν μια ακόμα μείωση μισθών που θα υπάρξει από την 1/1/2013 δεν την θεωρούν «μέτρα». Αυτή ...δεν πιάνεται.

Το τι προβλέπεται για τη φορολογία των πολυεθνικών, των τραπεζών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλοεισαγωγέων, των μεγαλοκατασκευαστών και όλων των σχετικών δεν το συζητάμε.

Μειώσεις, ενισχύσεις, φορολογικά κίνητρα, μέτρα «τόνωσης της αγοράς», επιδοτήσεις, διευκολύνσεις αποπληρωμών και χαριστικές ρυθμίσεις. Ολα τα καλά δηλαδή γι' αυτούς. Να κάνουν ...γιορτές οι άνθρωποι.