Η ανεργία αξιοποιείται, για να ασκηθεί πίεση από το κεφάλαιο και τη μεγαλοεργοδοσία στους εργαζόμενους, για να προωθηθούν τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα, τα οποία από χρόνια βρίσκονται στο οπλοστάσιο των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, όπως η απελευθέρωση των απολύσεων και η κατάργηση των αποζημιώσεων, η κατάργηση ουσιαστικά των Συλλογικών Συμβάσεων και η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για να μειωθεί ακόμα περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης, να μειωθούν δραματικά οι μισθοί και συνεπώς οι συντάξεις των εργαζομένων.
Με τα μέτρα αυτά, επιδιώκεται από τη μια μεριά να περιορισθούν οι ζημιές του κεφαλαίου την περίοδο της κρίσης και από την άλλη να εξασφαλισθεί ένα πάμφθηνο εργατικό δυναμικό για τη μετέπειτα φάση της ανάπτυξης - η οποία ωστόσο είναι αβέβαιη και επιπλέον θα είναι πρόσκαιρη και αναιμική - ώστε να ενισχυθεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα, η ανεργία αξιοποιείται για να συντηρείται ένα κλίμα τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας, με την απειλή απόλυσης, ώστε να κάμπτονται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Τα μέτρα που εξαγγέλλουν κυβέρνηση και ΕΕ για τη δήθεν αντιμετώπιση της ανεργίας είναι μέτρα που στην ουσία ανακυκλώνουν τη φτώχεια μέσα από τα διάφορα προγράμματα που προσφέρουν λίγους μήνες δουλειάς με άθλιες εργασιακές σχέσεις και μεροκάματα πείνας. Ταυτόχρονα, το επίδομα της ανεργίας το μετατρέπουν μέσω προγραμμάτων σε επιδότηση των επιχειρηματιών που τους χαρίζουν τζάμπα εργάτες.
Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια μιας άλλης οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, στη βάση της κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και του παραγωγικού συνεταιρισμού, με κεντρικό σχεδιασμό, με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μόνο σε αυτές τις συνθήκες, όπου δε θα υπάρχει το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για την εξάλειψη της ανεργίας.
Το ΚΚΕ έχει καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή με μέτρα για την ουσιαστική προστασία των ανέργων με συγκεκριμένα μέτρα, σημειώνοντας ότι η οικονομική κάλυψη των μέτρων αυτών είναι ευθύνη του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος αναμφίβολα έχει αυτή τη δυνατότητα με την αξιοποίηση κονδυλίων που σήμερα δίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο, προτείνοντάς τα ταυτόχρονα και ως περιεχόμενο πάλης του εργατικού κινήματος. Βεβαίως, η πρόταση νόμου απορρίφθηκε από τα κόμματα της αστικής διαχείρισης. Με βάση και την πρόταση του ΚΚΕ, το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα διαμόρφωσε στόχους πάλης και διεκδικεί:
Για τους νέους και τα προγράμματα ανεργίας.