«Η χώρα αυτή π' ορμά απ' την Ασία

με καλπασμό /

και που προβάλλει /

τ' ώριο κεφάλι /

σαν το πουλάρι /

γεμάτο χάρη /

προς της Μεσόγειος το νερό /

η χώρ' αυτή είναι δική μας /

με ματωμένους τους καρπούς /

δόντια σφιγμένα /

πόδια γυμνά. /

Σα μεταξένιο τούτη η γη μας /

είναι χαλί μας /

τούτη η γη μας /

η κόλασή μας /

τούτ' η παράδεισο /

είναι δική μας. /

Η θέλησή μας /

τώρα τρανεύει /

να 'ναι δική μας /

παντοτινά /

να ζούμε λεύτεροι σα δέντρα /

σα τα δέντρα του ίδιου δάσου /

αδερφωμένα /

αγκαλιαστά».

*

Το ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, «Η χώρα αυτή είναι δική μας», σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου.

Υπάρχει κι αυτή η Τουρκία...