Το Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, με ανακοίνωσή του που αναφέρεται στην εκφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να ψηφίσει τον «τρομονόμο», καθώς και το νόμο που απαγορεύει τις διαδηλώσεις, τονίζει τα παρακάτω:

«Ο περιβόητος τρομονόμος, που τόσο καιρό η κυβέρνηση με τις οδηγίες της αμερικανικής κυβέρνησης, ετοίμαζε, κατατέθηκε στη Βουλή για ψήφιση. Το πρόσχημα γνωστό σε όλους. Η πάταξη της τρομοκρατίας. Ο στόχος, όμως, τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού.

Λες και δεν υπάρχουν ήδη υπεραρκετοί νόμοι για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Λες και οι νέες τεχνολογίες δεν έχουν ενισχύσει στο έπακρο τις δυνατότητες των διωκτικών αρχών και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την "17 Νοέμβρη" ή παρόμοιες οργανώσεις που δρουν επί 26 χρόνια.

Δεν είναι τυχαίο ότι ίδιοι νόμοι έχουν ψηφιστεί και σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Με τον "τρομονόμο":

- Επεκτείνονται οι παρακολουθήσεις και το φακέλωμα

- Δίνεται η δυνατότητα κατασκευής κατηγοριών και "ενόχων"

- Καταργείται η συμμετοχή ενόρκων στα δικαστήρια

- Ο έλεγχος DNA θα γίνει αντιλαϊκό όπλο.

Ταυτόχρονα, έχουν ετοιμάσει σχέδιο νόμου με στόχο τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων, το οποίο προβλέπει ακόμη και τη χρήση όπλων για να δικαιολογήσει την κρατική καταστολή.

Αυτό το σχέδιο νόμου επιβάλλει

- Την απανταχού παρουσία της ΕΛΑΣ.

- Τον ορισμό υπευθύνου συγκέντρωσης, ο οποίος μάλιστα οφείλει να συνεργάζεται με την Αστυνομία.

- Τη χρήση κάθε πρόσφορου μέσου, αν οι διαδηλωτές είναι ανυπάκουοι (δεν ορίζεται τι είναι ανυπακοή).

- Ο ομιλητής δεν πρέπει να προκαλεί με λόγια και έργα.

- Απαγορεύεται η προσέγγιση σε ακτίνα 100 μέτρων από το Προεδρικό Μέγαρο και το Μέγαρο Μαξίμου.

- Η Αστυνομία θα παρίσταται και σε ιδιωτικές συναθροίσεις.

- Καθιερώνεται η βιντεοσκόπηση των διαδηλώσεων.

Για την Εργατική Τάξη και τους άλλους εργαζόμενους νόμος δεν μπορεί να είναι άλλος από το δίκιο του εργάτη.

Τις μορφές πάλης θα τις επιλέγουν οι ίδιοι και δε θα ζητήσουν άδεια ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αστυνομία.

Ο λαός μας δεν έχει άλλο όπλο από τον ενωμένο αγώνα για τα δικαιώματά του. Το έχει δείξει, άλλωστε, η ιστορία που μπορεί να γυρίζει πίσω - όπως τις μέρες μας - αλλά πάντα προχωράει μπροστά».