Οπως και να' χει, η είδηση (που καταγράφουν διεθνή πρακτορεία) ότι σε λίγα χρόνια η Κίνα θα έχει πολεμικές δαπάνες μεγαλύτερες από ό,τι Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία μαζί δεν μπορεί να συνδέεται μόνο με τις μπίζνες στην πολεμική βιομηχανία. Οπως επιβεβαίωσε και το πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, το ενδιαφέρον των μονοπωλίων και (άρα) και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων έχει ήδη στραφεί σε Ασία και Ειρηνικό. Εκεί όπου οι ενδοϊμπεριαλιστικές εντάσεις ανεβαίνουν, με επίκεντρο τον φυσικό πλούτο σε Ανατολική και Νότια Κινεζική Θάλασσα και με ισχυρά καπιταλιστικά κράτη να «διασταυρώνουν» τα ξίφη τους, σε μια περίοδο που τα σημάδια ύφεσης και/ή στασιμότητας στη διεθνή οικονομία γεννούν νέα ανησυχία στους αστούς. Τα μονοπώλια τρίβουν τα χέρια τους όταν αυξάνονται οι πολεμικές δαπάνες. Αφ' ενός ανεβαίνει η «απόδοση» του συγκεκριμένου κλάδου. Αφ' ετέρου, υπάρχουν και οι «διαφορές», που δεν αποκλείεται να λυθούν και με τα όπλα, για να ανοίξουν νέα πεδία για τις δικές τους επενδύσεις. Οι λαοί πρέπει όχι μόνο να επαγρυπνούν και να ετοιμάζονται να αποκρούσουν κάθε σχέδιο που τους θέλει να αιματοκυλιστούν για ξένα συμφέροντα. Να ενισχύσουν την οργάνωση και την πάλη τους ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, που ό,τι δε «λύνουν» με την «ειρήνη» τους το λύνουν με τους πολέμους τους.