Ο «Ριζοσπάστης» δεν έχει διστάσει ποτέ να αναγνωρίσει τη μεγάλη προσφορά του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και να διαφωνήσει μαζί του, όταν το έκρινε σκόπιμο. Δυστυχώς, αρκετά απ' όσα είπε προχτές, στη διάρκεια της παρουσίας του βιβλίου «Μίκης Θεοδωράκης: Το χρονικό μιας Επανάστασης 1960 - '67», του Φώντα Λάδη, δε μας βρίσκουν σύμφωνους και αδικούν κατάφωρα την πραγματικότητα, που γνωρίζουν οι πάντες.

Δε νομίζουμε πως χρειάζεται τίποτε περισσότερο από εμάς. Αρκεί και μόνο η παράθεση ορισμένων χαρακτηριστικών αποσπασμάτων, απ' όσα δήλωσε ο Μ. Θεοδωράκης: «Η πεμπτουσία της (σ.σ. της Εθνικής Αντίστασης) το ξαναλέω, δεν πέρασε στη νεότερη γενιά. Χάρη στον Ευάγγελο Γιαννόπουλο, για παράδειγμα, που συνέδεσε το όνομά του με το Γοργοπόταμο, έμαθε ο ελληνικός λαός για τον Γοργοπόταμο. Αν ήταν μόνο οι κουκουέδες δε θα μάθαιναν απολύτως τίποτε γι' αυτό... Δεν καταλαβαίνω γιατί οσάκις μιλάνε σήμερα για νεολαίους "πηδάνε" τους Λαμπράκηδες! Πάνε από την ΟΚΝΕ, στην ΕΠΟΝ, στην ΚΝΕ και... πουθενά η περίοδος εκείνη. Το πολύ "πήδημα", όμως, κάποτε πληρώνεται! Η νεολαία της Αριστεράς είναι θύμα μιας πολιτικής γενιτσαρισμού. Τους σκοτώνουν τις "μάνες", τον Ρίτσο, τον Αναγνωστάκη, τον Θεοδωράκη, τον Γλέζο... Αν τους χτυπάς τις μάνες που τους έχουν γαλουχήσει, αυτό κάποτε πληρώνεται...».