Το παραπέρα τσάκισμα δικαιωμάτων του λαού και η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, προβάλλουν ολοφάνερα πίσω απ' όσα έγραψε ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, σε άρθρο του στο «Βήμα».

Κατ' αρχάς, εκφράζοντας την απέχθεια της τάξης του απέναντι σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση, κάθε λαϊκό δικαίωμα, παρουσιάζοντάς τα ως βαρίδια στην πορεία ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, ο Σαμαράς υποστηρίζει ότι η χώρα μέχρι πρόσφατα «παρέμενε αλυσοδεμένη σε αναχρονιστικές νοοτροπίες, στρεβλώσεις και αγκυλώσεις, συντηρώντας μια ψεύτικη ανάπτυξη με δανεικά και αναδιανομή με δανεικά», ενοχοποιώντας τα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις ως αιτία της κρίσης.

Επικαλείται την ανάγκη να εφαρμοστούν στην Ελλάδα όλα εκείνα τα μέτρα που δρομολογούνται εδώ και δεκαετίες σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, ανεξαρτήτως «απόχρωσης» των διαχειριστών, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Αλλωστε, αναφέρεται σε «μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει παντού στον κόσμο, όχι μόνο από κεντροδεξιές κυβερνήσεις αλλά ακόμη και από κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς, όπως του Μιτεράν στη Γαλλία, του Τόνι Μπλερ στη Βρετανία, του Γκέρχαρντ Σρέντερ στη Γερμανία».

Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ που λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για το λαό, ενισχυτικά όμως για το δίπολο, προσπαθεί να του καταλογίσει θέσεις και προθέσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει, αν και αποφεύγει να τον κατονομάσει ευθέως: «Αμφισβητούν όχι μόνο τη θέση της Ελλάδας στο ευρώ, αλλά και τη θέση της χώρας στο ΝΑΤΟ! Και μάλιστα πότε; Τώρα που οι γεωπολιτικές εξελίξεις δημιουργούν αστάθεια παντού γύρω μας», ισχυρίζεται. Προσθέτει πως «θέλουν τη χώρα ασταθή, διεθνώς απομονωμένη και διχασμένη», παρουσιάζοντας τη συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς σαν εγγύηση σταθερότητας, όταν στην πραγματικότητα αυτή σημαίνει ακριβώς το αντίθετο (η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δεν απέτρεψε, το αντίθετο, το γκριζάρισμα του Αιγαίου κ.ά.).

Εξάλλου, ο Σαμαράς «κλείνει το μάτι» στην ντόπια αστική τάξη, ότι η κυβέρνηση θα της εξασφαλίσει μεγαλύτερο μερίδιο κερδών στη φάση της πολυδιαφημισμένης ανάκαμψης, υποστηρίζοντας ότι τώρα η Ελλάδα είναι σε θέση να διεκδικεί νέους ρόλους στο Ενεργειακό και στην Ευρώπη.