Ως «ένα δημόσιο κοινωνικό αγαθό, που θα παραμείνει υπό δημόσια ευθύνη» χαρακτηρίζεται η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στη συμφωνία που υπέγραψαν τις προάλλες οι 32 υπουργοί Παιδείας - ανάμεσά τους και ο Π. Ευθυμίου - στη σύνοδο της Πράγας. Τι σημαίνει, όμως, στην πραγματικότητα η διακήρυξη αυτή, που προβάλλεται, μάλιστα, από διάφορες πλευρές ως «μια νίκη της κοινωνίας ενάντια στην αγορά»; Το πρώτο της μέρος είναι μόνο λόγια, αφού οι πάντες γνωρίζουν, ότι συνολικά η Παιδεία και, ιδιαίτερα, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, γίνονται όλο και λιγότερο «ένα δημόσιο, κοινωνικό αγαθό», καθώς οι πολύμορφοι ταξικοί και οικονομικοί φραγμοί συνεχώς μεγαλώνουν και εντείνονται. Καθώς, όλο και περισσότερα παιδιά, οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών δεν έχουν τις απαιτούμενες δυνατότητες και ευκαιρίες. Καθώς, η Παιδεία συνολικά και η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ειδικότερα προσαρμόζονται όλο και περισσότερο στην «αγορά» και τους «νόμους» της. Φροντίζουν οι κυβερνώντες γι' αυτό...

Οσο, για τη... δέσμευση, ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση «θα παραμείνει υπό δημόσια ευθύνη», δεν αποτελεί στην ουσία, παρά την έμμεση, αλλά σαφή τοποθέτηση των 32 υπουργών Παιδείας, υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η διατύπωση είναι σαφής και δεν επιτρέπει την παραμικρή εκμετάλλευση. Αλλωστε, όπως αναφέρουν τα σχετικά ρεπορτάζ, στη σύνοδο διευκρινίστηκε, ότι «δημόσια ευθύνη» δε σημαίνει αποκλειστικά δημόσια πανεπιστήμια, αλλά θέσπιση κανόνων από την πολιτεία, για τη λειτουργία των πανεπιστημίων.