Τη μία, καταγγέλλονται έρευνες σε πολίτες στους δρόμους, όπου τα αστυνομικά όργανα τούς ζητούν να γδυθούν δημόσια. Την άλλη, συλλαμβάνονται αναίτια ΚΝίτες, επειδή μοιράζουν κάποια προκήρυξη, ή κολλούν κάποια αφίσα, όπου εξαντλούνται όλα τα όρια τρομοκράτησής τους. Τους συμπεριφέρονται σαν σε εγκληματίες, ακριβώς γιατί θέλουν να είναι «έγκλημα» η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Τα ΜΑΤ παρεμβαίνουν για «ψύλλου πήδημα» στις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις, ή στις εργατικές κινητοποιήσεις (πρόσφατα τα γεγονότα στη Λάρισα, αλλά και ενάντια στους απεργούς της επιχείρησης «Γ. Γεωργιάδης» στη Θεσσαλονίκη). «Εγκλημα», λοιπόν, και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που έχει μάθει να σηκώνει κεφάλι ενάντια στον ιμπεριαλισμό... «Εγκλημα» και η τίμια διεκδίκηση του ψωμιού σου και του δίκιου σου, με την απεργία.

Ακούς για κάμερες, όπου η ζωή σου θα μετατρέπεται σε σκηνές του «Μεγάλου αδερφού» για τους ειδικούς, ακούς για ελέγχους DNA, για «νόμιμους» τρόπους παρακολούθησης της προσωπικής σου ζωής, για ανώνυμους μάρτυρες και τόσα άλλα, που, για να εφαρμοστούν, προϋποθέτουν άλλη κοινωνία και άλλους ανθρώπους.

Αυτή τη μετατροπή θέλουν να πετύχουν. Μαζί με τη μαζική μετατόπιση της ανεκτικότητας, να έρθουν οι φοβισμένοι άνθρωποι, που δεν αντιστέκονται. Εκείνοι, που θα θεωρούν λογικό τον παραλογισμό της εξουσίας. Εκείνοι, που δε θα νιώθουν στένεμα με «τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι...».

Το να μην τους γίνει το χατίρι, και να μην περάσει ο «τρομονόμος» και η ατμόσφαιρα που κουβαλάει, σημαίνει προστασία των ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Σημαίνει πως διατηρούμε το δικαίωμα να αντιστεκόμαστε στο άδικο, που θα μας περνάνε για «δίκιο». Η μοναχική αγανάκτηση δεν ωφελεί. Χρειάζεται μαζική συντονισμένη αντίδραση ενάντια στην εφ' όλης της ύλης κρατική τρομοκρατία. Να μη λείψει κανείς από τη συγκέντρωση σήμερα στην πλατεία Κάνιγγος.