Πέμπτη 14 Ιούνη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ηρωίνη δεν είναι ινσουλίνη

Δεν έκλεισε ούτε ένας μήνας από την παρουσίαση (23.5.2001) της πρότασης νόμου των πέντε βουλευτών (δύο του ΣΥΝ, δύο του ΠΑΣΟΚ και ένας της ΝΔ) για τη ριζοσπαστική - όπως την εμφάνισαν - αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, με ρυθμίσεις, που, μεταξύ των άλλων, προβλέπουν το διαχωρισμό τους σε «σκληρά» και «μαλακά», καθώς και την ελεγχόμενη χορήγηση ναρκωτικών ουσιών στους τοξικομανείς, για να τους αποκόψουν - λένε - απ' τα χέρια των αδίστακτων εμπόρων.

Δεν πέρασαν ούτε 15 μέρες, που ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, υπερασπίστηκε δημόσια την πρόταση των πέντε και κατακεραύνωσε - στο όνομα της ...Αριστεράς - το ΚΚΕ για «ακραία συντηρητική, κοινωνική θεώρηση». Και τούτο, γιατί το ΚΚΕ κάλεσε το λαό και τη νεολαία να γυρίσουν την πλάτη στη ναρκω-πρόταση, για τις αυταπάτες που προκαλεί για τη δήθεν αντιμετώπιση ενός εξόχως κοινωνικού προβλήματος με δόσεις ναρκωτικών - με νόμιμο ή παράνομο τρόπο.

Και δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα απ' τη δημοσιοποίηση της μελέτης, που έγινε για λογαριασμό της Αστυνομίας και έχει προτάσεις παρόμοιες με εκείνες των πέντε βουλευτών.

Αυτές τις μέρες, περίσσεψαν εκείνοι, οι οποίοι - χωρίς περίσκεψιν και χωρίς αιδώ - βγήκαν στα «παράθυρα» και τις εκπομπές και μιλούσαν για τη χορήγηση ηρωίνης στους τοξικομανείς με την ίδια ευκολία που χορηγείται η ινσουλίνη στους διαβητικούς.

Ηρθαν, όμως, τα γεγονότα για να αποκαλύψουν πόσο έωλα, αντιεπιστημονικά και επικίνδυνα είναι τα επιχειρήματά τους.

Εν πρώτοις, ήταν η δημοσιοποίηση της λειτουργίας της ψυχιατρικής κλινικής Λυμπέρη. Οτι, δηλαδή, χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες της κλινικής το «χάι σοσάιτι». Οτι σ' αυτήν προσέφευγαν τα «πρεζάκια» για να κάνουν αποτοξίνωση (όχι απεξάρτηση) - και οι οικογένειές τους ξόδευαν ίσως περιουσίες, όπως, δηλαδή, συμβαίνει με όλες τις παρόμοιες κλινικές. Οτι τώρα το υπουργείο Υγείας ψάχνει να δει, αν στη συγκεκριμένη κλινική γινόταν και παράπλευρη χρήση ναρκωτικών ουσιών ή υποκαταστάτων - αν, δηλαδή, τα παιδιά «πρεζάρονταν».

Υστερα ήρθε η χτεσινή αποκάλυψη: Οτι την τελευταία δεκαπενταετία στον «Ερυθρό Σταυρό» εικοσιπενταπλασιάστηκαν τα περιστατικά από ηρωίνη που μεταφέρθηκαν για πρώτες βοήθειες στα εξωτερικά ιατρεία. Οτι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των περιστατικών ήταν σε κωματώδη κατάσταση (66,5%). Οτι ο μεγαλύτερος αριθμός των περιστατικών (77,6%) είναι ηλικίας 15-30 ετών. Οτι μειώθηκε η μέση ηλικία από 27,6 χρόνια σε 20,1 χρόνια.

Ολες οι έρευνες έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι όλοι σχεδόν οι τοξικομανείς ξεκινάνε με το αθώο χασισάκι και καταλήγουν ηρωινομανείς ή στην πολυτοξικομανία.

Κι έρχονται λοιπόν διάφοροι - προτάσσοντας την ευαισθησία τους για τα παιδιά - και προτείνουν να εξαιρεθεί το χασίσι ή να δοθεί η δόση τους απ' το κράτος. Αλλος μιλάει για τρία γραμμάρια, άλλος για κάτι παραπάνω - λες και ο τοξικομανής μένει σταθερός και δεν «ανεβαίνει».

Ακόμα - όπως συμβαίνει στην πρόταση των πέντε - προτείνουν τη δημιουργία κέντρων για τη θεραπεία, για την πρόληψη από «φυσικά ή νομικά πρόσωπα που επιδιώκουν συναφείς σκοπούς». Και ποιος άλλος είναι ο κύριος σκοπός των επιχειρηματιών, εκτός από το κέρδος;

Μ' άλλα λόγια, προτείνουν να παρέχουν στον εξαρτημένο τον τρόπο, αλλά και την ουσία, που κάποια μέρα μπορεί να τον οδηγήσει σε κωματώδη κατάσταση - αλλά με νόμιμο πια τρόπο - σε κάποιο νοσοκομείο.

Ε, διάολε, η ηρωίνη δεν είναι ινσουλίνη. Η αντιμετώπιση των ναρκωτικών γίνεται με την πρόληψη των αιτιών που οδηγούν στην εγκατάσταση της τοξικομανίας ως τρόπου ζωής.

Και αριστερή πολιτική είναι η απόρριψη κάθε τρόπου και μέσου, που περιθωριοποιεί το νέο και τον υποδουλώνει στο κυνήγι της ουσίας.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ