Ο αγορητής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος ξεκίνησε την ομιλία του επισημαίνοντας ότι πράγματι ο πρωθυπουργός διαπραγματεύεται σκληρά με τους εταίρους, αλλά πρέπει να δούμε για ποιο λόγο και για ποιο σκοπό:

«Η διαπραγμάτευση την οποία κάνει η κυβέρνηση, αποτελεί τμήμα της γενικότερης διαπραγμάτευσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις της ΕΕ για τη διαχείριση των υπερχρεωμένων κρατών καθώς και για το συνολικότερο μέλλον της Ευρωζώνης.

Η άρχουσα τάξη της Ιταλίας, της Γαλλίας, αλλά και άλλων υπερχρεωμένων κρατών επιθυμεί να απελευθερωθούν περισσότεροι κρατικοί πόροι, για να στηριχθούν οι εγχώριοι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι επενδύσεις τους, για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητά τους. Διεκδικούν, δηλαδή, να περιοριστεί το μέγεθος της κρατικής χρηματοδότησης που σήμερα δεσμεύεται για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους και να χαλαρώσουν οι αυστηροί όροι σχετικά με το μηδενισμό των ελλειμμάτων στους ετήσιους προϋπολογισμούς.

Η στήριξη των ΗΠΑ στις πιέσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση αφορά τη γενικότερη διαπάλη για το ποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο θα ηγεμονεύσει την επόμενη περίοδο στην Ευρώπη.

Το θέμα δεν είναι να επιλέξει ο λαός στρατόπεδο, με τις ΗΠΑ ενάντια στη Γερμανία ή το αντίστροφο, να επιλέξει δηλαδή ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη.

Τι σημαίνει επιλογή με το γερμανικό κέντρο το έχουμε βιώσει. Να δούμε τι σημαίνει επιλογή με τις ΗΠΑ. Αναφέρω αυτά τα οποία έγραφαν τα δημοσιεύματα, που ζήτησε η αμερικανική πρεσβεία στις συναντήσεις που είχε με την κυβέρνηση: Σημαντική συνεισφορά της Ελλάδας στη σταθερότητα στην περιοχή της Μεσογείου και στο ΝΑΤΟ, δηλαδή στο να συμμετέχει πιο ενεργά η Ελλάδα στους σχεδιασμούς για επαναχάραξη των συνόρων, στη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επιδρομές. Αποδοχή των σχεδιασμών των ΗΠΑ για τη μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο.

Δεύτερο ζήτημα το οποίο έθεσε η αμερικανική πρεσβεία είναι η σύσταση και συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της άσκησης μιας συνετούς δημοσιονομικής πολιτικής, ώστε να καταστεί η Ελλάδα πιο ελκυστική για τις ξένες επενδύσεις. Δηλαδή, να συνεχίζει να θυσιάζεται ο λαός στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Σε αυτόν, αλήθεια, τον δρόμο καλεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τον λαϊκό παράγοντα να συστρατευθεί;

Οσο παραμένει ο στόχος - και αυτόν τον στόχο η κυβέρνηση δεν τον αμφισβητεί - της αύξησης του κέρδους των μονοπωλίων, τόσο θα συνεχίζονται οι θυσίες των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων. Καπιταλιστική ανάπτυξη χωρίς αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και φθηνή εργατική δύναμη και δημιουργία νέων πεδίων υψηλής κερδοφορίας για τα μονοπώλια δεν μπορεί να υπάρξει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται τις στρατηγικές επιλογές της ΕΕ. Η κυβέρνηση αποδέχεται την πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις με αναπτυξιακούς νόμους, που θα δίνουν νέα κίνητρα στο κεφάλαιο, με άλλες μορφές τις ιδιωτικοποιήσεις, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας για να στηριχθούν με αυτόν τον τρόπο και με την κρατική παρέμβαση οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Γι' αυτό ακριβώς η κυβέρνηση απαιτεί να χαμηλώσει ο πήχης και καλεί σε λιτό βίο το λαό, δηλαδή την άλλη όψη της λιτότητας. Απ' αυτήν την άποψη, αποτελεί πρόκληση, κατά τη γνώμη μας, για το λαό το ότι σήμερα το "πατριωτικό" καθήκον είναι να βάλουν "πλάτη" στην εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής ταξικής πολιτικής. Ο πραγματικός αντίπαλος για το λαό δεν είναι η τρόικα, είναι το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες, καθώς και οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις που συμμετέχει η χώρα μας, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το ΔΝΤ.

Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, αλλά και η πείρα για να μην παγιδευθεί ο λαός στη διαπάλη ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων. Σήμερα, περηφάνια και αξιοπρέπεια για το λαό σημαίνει ότι πρέπει να οργανώσει την αντεπίθεσή του, στην ελπιδοφόρα διέξοδο της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να στηρίξουμε ή να δείξουμε ανοχή στην κυβέρνηση. Θα αποτελούσε αυτό προσβολή στην Ιστορία του ΚΚΕ, προσβολή στην ιστορική του αποστολή, δηλαδή στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το ΚΚΕ καταψηφίζει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης».