»Και συνεκροτήθη τότε κονκλάβιο ανομίας και φρίκης, ψευδώς ονομαζόμενο Διεθνές Δικαστήριο. Και ενώπιόν του έλαβε χώρα η μεγαλύτερη στρεψοδικία της παγκόσμιας ιστορίας, καθόσον το θλιβερό τούτο όργανο των γκάνγκστερς προσήγαγε για να δικάσει τον επικεφαλής του λαού που είχε κατασφαγεί από τους αιμοσταγείς κριτές. Η κατηγορία που αποδόθηκε στον προσαχθέντα ήταν ότι διέπραξε «εγκλήματα πολέμου», αδίκημα που εβάρυνε στην πραγματικότητα τους «δικαστές» λύκους, οι οποίοι είχαν ενδυθεί δοράν προβάτου για να εξαπατήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη... Και η οικουμένη ολόκληρη είχε ανοίξει διάπλατα τα μάτια της και παρακολουθούσε τη φριχτή στρεψοδικία. Στο διάβα των αιώνων είχε δει άπειρες δίκες και καταδίκες αθώων, αλλά ουδέποτε άλλοτε είχε δει να ανέρχονται στα έδρανα των δικαστών οι θύτες και να επιρρίπτουν στο θύμα τα εγκλήματά τους. Και η οικουμένη έφριττε, καθώς διαπίστωνε ότι είχε έρθει η φοβερή εποχή, όπου οι πόρνες ανέβαιναν θρασύτατα στους άμβωνες και διακήρυτταν με πάθος την ηθική!

- Και πώς θα το πετύχουμε αυτό;

- Θα μας τον παραδώσουν οι ίδιοι οι δικοί του. Ιούδες υπήρξαν πάντοτε και θα βρεθούν και τώρα.

»Και πανάθλιοι κυβερνήτες που είχαν αναλάβει τώρα τα ηνία του ηρωικού λαού, του Δαβίδ που είχε αντισταθεί στο Γολιάθ, συνέλαβαν το εξιλαστήριο θύμα και το παρέδωσαν δέσμιο στους κακοποιούς, που είχαν μασκαρευτεί σε κριτές. Και αμαύρωσαν έτσι οι χαμερπείς την τιμή του λαού τους, που εκτός από την ηρωική αντίστασή του στη «νέα τάξη» είχε να επιδείξει και πάμπολλες όμοιες σελίδες δόξας. Οπως το έπος που έγραψε το Μάρτη του 1941, όταν ανέτρεψε την τότε κυβέρνησή του, που είχε υπογράψει σύμφωνο φιλίας με τους ναζί, και αποφάσισε να πολεμήσει τις χιτλερικές ορδές...

»Και η οικουμένη γύριζε τώρα τη μνήμη της στο παρελθόν και θυμόταν τα λόγια του Αμερικάνου κατήγορου Ρόμπερτ Τζάκσον σ' εκείνη τη δίκη των δολοφόνων ναζί: «Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά και από το νόμο και από τις συνειδήσεις των ανθρώπων, ώστε στο μέλλον να μη βρεθούν μιμητές για τέτοια κακουργήματα...». Θυμόταν οι λαοί και διαπίστωναν με τραγικό τρόπο ότι οι μιμητές ομοίων εγκλημάτων βρέθηκαν μετά από λίγες δεκαετίες. Και καταλάβαιναν οι λαοί ότι εάν δεν ήθελαν να εξανδραποδιστούν ή και να αφανιστούν, έπρεπε να αγωνιστούν μέχρις εσχάτων εναντίον της νεοναζιστικής «νέας τάξης», που συνέθλιβε με τη σιδερένια φτέρνα της ολόκληρο τον πλανήτη...