Και μη βιαστεί κανένας, να μας καταλογίσει, ότι παρερμηνεύουμε και αδικούμε τον υπουργό Παιδείας και έναν εκ των πλέον θερμών οπαδών του «εκσυγχρονιστικού» κυβερνητικού ρεύματος.

Πρώτον, γιατί τα ίδια ακριβώς λένε και οι συνάδελφοί του, όπως ο Τ. Γιαννίτσης, ο Γ. Παπαντωνίου, ο Ν. Χριστοδουλάκης, ο Αλ. Παπαδόπουλος κλπ κλπ. Δεύτερον, γιατί ποτέ δεν πήραν πίσω την ουσία των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων, που είχαν εξαγγείλει, αλλά αντίθετα τα έχουν επαναφέρει, με τον ένα ή άλλο τρόπο και με κάθε ευκαιρία, από τότε αρκετές φορές. Τρίτον, γιατί ανάλογες είναι και οι προτάσεις, που έχουν καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Ενωση και, επομένως και οι δεσμεύσεις, που έχουν αναλάβει. Τέταρτο, γιατί αυτά και ακόμη περισσότερα απαιτούν οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και γενικότερα το μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, το οποίο συχνά - πυκνά τελευταία κάνει ιδιαίτερα αισθητές τις απαιτήσεις του. Και πέμπτο, γιατί, ακόμη και χτες, ο Κ. Σημίτης, μιλώντας στην ΚΕ του κυβερνώντος κόμματος, προσδιόρισε ως πρώτο στόχο του ΠΑΣΟΚ τον εξής: «Να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις στην Υγεία, την Παιδεία και την Ασφάλιση, ώστε η Ελλάδα να καταστεί ένα δυνατό κοινωνικό κράτος που προστατεύει τους αδύνατους».

Οπως βλέπετε, τούτη τη φορά, η εμμονή στα σκληρά αντεργατικά μέτρα, συνοδεύεται και με το ανάλογο καμουφλάζ...