Τετάρτη 11 Ιούλη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΔΙΕΘΝΗ
Καταραμένος

Καταραμένος. Από ποιον τάχα; Από το θεό ή και το διάολο;

Κατά τας Αγίας Γραφάς του μονοθεϊκού χρηματιστηριακού κεφαλαίου καταραμένος είναι ένας και μοναδικός. Είναι αυτός που δεν τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια το νόμο. Το νόμο που καθορίζει η θεϊκή τράπεζα της «νέας τάξης». Το νόμο της παγκοσμιοποίησης της αγοράς χωρίς όρια. Αυτής που ακούς στον ευφημισμό ελεύθερη. Κάτι παρεμφερές ας πούμε της ελεύθερης πόρνης. Φυσικά, καμία σχέση και σύγκριση δε θα μπορούσε να έχει με την Ντελ Πόντε. Με την άψογη, αμερόληπτη, αδέκαστη τούτη ιέρεια της δικαιοσύνης.

Καταραμένος λοιπόν, μα ποιος άλλος;

Ετούτος ο κακεντρεχής, ο ιοβόλος Μιλόσεβιτς. Ο ίδιος ο δαίμονας μεταμορφωμένος. Η θεραπαινίδα Ντελ Πόντε, ο τσάτσος Τζίντζις, κάθε Σολάνας υπηρετούν... θεάρεστον έργο. Τα φυράματα αυτού του είδους ανά τον κόσμο πλάστηκαν με σπάνιο, ευγενικό υλικό και κυρίως εύκαμπτο, ευέλικτο.

Τούτη η περιούσια φάρα, λοιπόν, ορκίστηκε να πιστεύει και να υπηρετεί ένα και μόνο θεό. Κατάρα, ανάθεμα στον πάσα ένα ο οποίος τολμά και αμφισβητεί το θεό της παγκόσμιας τράπεζας των μονοπωλίων.

Οι ως άνω προαναφερόμενοι, οι απανταχού όμοιοι ή παραπλήσιοι παρακεντέδες, αυτά τα ξεχωριστά πρότυπα, χρίζονται ιερείς, κριτές, ηγέτες και ηγετίσκοι στην υπηρεσία του Μαμμωνά, του οποίου η λατρεία τελείται στον ιερό ναό του χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

Αυτά τα πρότυπα πρέπει να μοιάσουμε, σ' αυτά να πειθαρχήσουμε, να προσκυνήσουμε. Κυρίως η μέση μας να αναμορφωθεί, να γίνει σαν τη δική τους, όμοια με πλαστελίνη. Σε διαφορετική περίπτωση, ετούτος ο εκλεκτός συρφετός αγρυπνεί με τη ΝΑΤΟική ρομφαία στο χέρι έτοιμος να συντρίψει κάθε Μιλόσεβιτς, αλλά και κάθε λαό που αντιστέκεται, που απορρίπτει το δίκιο της βάρβαρης ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης.

Ετσι, όποιος δε συμμορφώνεται σύμφωνα με τα κιτάπια της «νέας τάξης» βαφτίζεται καταραμένος. Οποιοσδήποτε μπορεί να αποκηρυχτεί, ακόμα και ένας λαός, αρκεί να διαβεί, να παραβιάσει τα ιερά και όσια του παμφάγου μονοπωλιακού ιμπεριαλισμού.

Ετσι θα οδεύουμε ανά τον αιώνα; Οχι, βέβαια! Τα ιστορικά παραδείγματα αποτελούν ατράνταχτη μαρτυρία για το αντίθετο. Οσο πιο γρήγορα όμως γίνει συνείδηση ότι το συμφέρον των πολλών δε συνάδει μ' αυτό των ελαχίστων, τόσο γρηγορότερα θα πορευόμαστε στο δρόμο της αμφισβήτησης και της ανατροπής στη συνέχεια αυτού του γηρασμένου, του ξεπερασμένου, του τόσο απάνθρωπου και αμαρτωλού συστήματος.

Αμήν!


Ζήσης ΚΟΚΚΙΝΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ