Η Δυτική Αττική εξακολουθεί να παραμένει η «χωματερή» ολόκληρου του Λεκανοπεδίου (πάνω από το 80% των μη επικίνδυνων αποβλήτων διατίθενται σε αυτήν) και με το Σχέδιο Πλαισίου Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης των Στερεών Αποβλήτων Αττικής, το οποίο κατατέθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής την περασμένη βδομάδα. Κι όλα αυτά όταν είναι ήδη γνωστό ότι η Εγκατάσταση Ολοκληρωμένης Διαχείρισης των Ανω Λιοσίων βρίσκεται στα πρόθυρα του κορεσμού...

Οπως έχουν επισημάνει αρκετές φορές και στο παρελθόν οι αρμόδιοι φορείς, όπως ο ΕΣΔΚΝΑ, θα πρέπει να υπάρξει μια δικαιότερη κατανομή του φορτίου διάθεσης των απορριμμάτων της Αττικής, ενώ στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ των δύο γειτονικών Περιφερειών θα μπορούσε να προβλέπεται ρητά η συνεργασία των νομών Βοιωτίας - Εύβοιας - Αττικής για μια μονάδα επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής των υπολειμμάτων της στη Ριτσώνα, κάτι δεν «περνά» μέσα από το συγκεκριμένο σχεδιασμό που κατατέθηκε.

Με το συγκεκριμένο σχεδιασμό, επιπλέον, γίνεται προσπάθεια να εμπλακεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο όλο πλέγμα της συλλογής, μεταφοράς και υγειονομικής ταφής των επικίνδυνων αποβλήτων («Χώρος Ασφαλούς Ταφής Βιομηχανικών Αποβλήτων», όπως περιγράφεται), απαλλάσσοντας και από αυτή την ευθύνη το -κατά τα άλλα- αρμόδιο ΥΠΕΧΩΔΕ...

Ενα ακόμη από τα αρνητικά του σχεδιασμού αυτού είναι ότι προβάλλει την απαράδεκτη κοινοτική αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», που νομιμοποιεί ουσιαστικά τη ρύπανση... αρκεί ο ρυπαίνων να πληρώσει! Επίσης δεν ξεκαθαρίζεται ότι όλα τα επενδυτικά κόστη, καθώς και τα λειτουργικά έξοδα καινοτομικών για τη χώρα προγραμμάτων θα καλύπτονται από δημόσιους και κοινοτικούς πόρους. Ετσι αφήνεται διάπλατα ανοιχτό το «παράθυρο» να καλυφθούν όλα αυτά από τους πολίτες στο πλαίσιο της περιβόητης ανταποδοτικότητας, τη στιγμή που έχουν ήδη πληρώσει στο κράτος για τις παροχές αυτές μέσω του φορολογικού συστήματος.

Στα θετικά του σχεδιασμού, όπως κατατέθηκε, είναι ότι αυτό αφορά συνολικά όλη την Αττική, δηλαδή συμπεριλαμβάνει και τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής - αν και ακόμη εκεί αναζητείται ο χώρος εγκατάστασης - και το γεγονός ότι δίνεται προβάδισμα στην ανακύκλωση έναντι της καύσης, η οποία για το Λεκανοπέδιο απορρίπτεται ως μέθοδος διάθεσης των απορριμμάτων, για περιβαλλοντικούς λόγους (έκλυση των καρκινογόνων διοξινών).

Τέλος, ο σχεδιασμός περιλαμβάνει τρεις διαχειριστικές ενότητες: Η πρώτη αφορά την ηπειρωτική Αττική, την Αίγινα και τη Σαλαμίνα, η δεύτερη την Τροιζηνία, Γαλατά, Μέθανα και τα νησιά Υδρα, Σπέτσες, Αγκίστρι και Πόρο, ενώ η τρίτη ενότητα αφορά τα Κύθηρα και Αντικύθηρα. Για την πρώτη ενότητα, δηλαδή την ηπειρωτική Αττική και τα νησιά Αίγινα και Σαλαμίνα, προβλέπεται ενιαίος φορέας επεξεργασίας και διάθεσης (ο ΕΣΔΚΝΑ), ενώ για τις υπόλοιπες δύο ενότητες φορείς διαχείρισης θα είναι Σύνδεσμοι ΟΤΑ ή, κατά περίπτωση, μεμονωμένοι δήμοι.

Σημειώνεται ότι η συζήτηση του σχεδιασμού για τη Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων Αττικής δεν ολοκληρώθηκε και αναμένεται να συνεχιστεί σε άλλη συνεδρίαση.