Με κεντρικό ζήτημα την κάλυψη των λεγόμενων «δημοσιονομικών κενών» στους κρατικούς προϋπολογισμούς της περιόδου μετά το 2018, σε συνδυασμό και με τις αναδιαρθρώσεις που κρίνονται απαραίτητες στην προοπτική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου, εξελίσσονται τα παζάρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το κουαρτέτο, ενόψει και της συνεδρίασης του συμβουλίου Γιούρογκρουπ, στις 26 Γενάρη.

Στα «σκαριά» βρίσκεται και η ανάληψη «πρωτοβουλίας», από άλλα κέντρα εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όπως η κυβέρνηση της Γαλλίας, ενδεχομένως και η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα οποία, σε συνεννόηση και συνεργασία με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, θα αναλάβουν ρόλο «διαμεσολαβητή», ώστε να «ξεκλειδώσουν» τα ζητήματα της τρέχουσας «αξιολόγησης». Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν, οι επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, της Κομισιόν, της ΕΚΤ, του ESM και οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας σχεδιάζουν να συναντηθούν τις επόμενες μέρες, στο πλαίσιο της ανάληψης «πρωτοβουλιών» σχετικά με τις «εκκρεμότητες» της «αξιολόγησης». Πρόκειται για την «άτυπη» συνεδρίαση του λεγόμενου «Washington Club», στο πλαίσιο του οποίου, με φόντο και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και την ενδοαστική διαπάλη, προετοιμάζονται οι καθοριστικές αποφάσεις.

Την ίδια ώρα, οι αβεβαιότητες γύρω από τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο 3ο μνημόνιο έρχονται να αναθερμάνουν τις διεργασίες σχετικά με την αναβάθμιση του ρόλου που έχει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM). Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, με δήλωση εκπροσώπου του, επισημαίνει ότι «εξακολουθούμε να αναμένουμε τη συμμετοχή του ΔΝΤ (...) που αποτελεί μια δέσμευση και είναι απαραίτητη». Να σημειωθεί ότι η γερμανική εφημερίδα «Bild» έγραφε χτες ότι ο Β. Σόιμπλε πιστεύει πως ο ESM μπορεί να καλύψει το κενό που θα αφήσει το ΔΝΤ.

Με τη μία ή την άλλη μορφή, το νέο πακέτο μέτρων, πέρα από τη συρρίκνωση του αφορολόγητου ορίου, θα περιέχει τη χρονική επέκταση και την αναβάθμιση του «δημοσιονομικού κόφτη» με αιχμή σε όλες τις συντάξεις καθώς και στους μισθούς στο Δημόσιο, ως πρόσθετη «δικλείδα ασφαλείας» στην αντιλαϊκή πολιτική και βέβαια για την αποκατάσταση της λεγόμενης «πιστοληπτικής αξιοπιστίας» του ελληνικού κράτους και για την πρόσβασή του για νέα δάνεια στις διεθνείς χρηματαγορές.

Από τα «κιτάπια» του εγχώριου κεφαλαίου είναι και οι δεκάδες ακόμη παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται στη δεύτερη «αξιολόγηση» και τις οποίες τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και οι δανειστές θεωρούν «δεδομένες». Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνονται οι «απελευθερώσεις» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, οι διαδικασίες για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, ο κανονισμός για παροχή υπηρεσιών ύδρευσης (συνδέεται με τις ιδιωτικοποιήσεις στον κλάδο), το νέο πακέτο κρατικών επιχειρήσεων που θα περάσουν στο υπερ-ταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις, η αναθεώρηση του νόμου για τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και η θεσμική και οργανωτική αναβάθμιση της Ειδικής Γραμματείας ΣΔΙΤ του υπουργείου Οικονομίας, η αναθεώρηση των νομοθετικών ρυθμίσεων για τις στρατηγικές επενδύσεις, ώστε «να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων». Το εν λόγω μέτρο έρχεται να κουμπώσει και με το νέο λεγόμενο «αναπτυξιακό νόμο», ενώ παράλληλα αναμένεται να εμπλουτίσει τις υπάρχουσες προκλητικές διατάξεις για την ταχεία αδειοδότηση (fast track) των μεγάλων «στρατηγικού χαρακτήρα» επενδύσεων.