«Σκούρα τα πράγματα» για τους «δοτούς» δικαστές του Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης που, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», ανέλαβαν το «καθήκον» να δικάσουν και να καταδικάσουν τον Σλ. Μιλόσεβιτς. Κι ακόμα πιο «σκούρα» για τη διαβόητη γενική εισαγγελέα, Κάρλα Ντελ Πόντε, που είναι υποχρεωμένη να εφεύρει όσο το δυνατόν πιο πολλά και πιο ανατριχιαστικά εγκλήματα για να τα «φορτώσει» στον πρώην Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας, ώστε να στηρίξει τις σαθρές κατηγορίες της. Οι δυσκολίες έγκεινται στο γεγονός ότι ο Σλ. Μιλόσεβιτς δεν εμφανίζεται στο δικαστήριο ούτε σαν κάποιος «φοβισμένος κατηγορούμενος», που χαμηλώνει τα μάτια μπροστά στους κριτές του για να κερδίσει τη συμπόνια τους, ούτε σαν «μετανοημένος εγκληματίας», που εκλιπαρεί την επιείκειά τους. Αντιθέτως, στέκεται ψύχραιμος, σταθερός και θαρραλέος ενώπιόν τους και μετατρέπεται από κατηγορούμενος σε κατήγορο, καθώς, μιλώντας με πειστικά επιχειρήματα και στηριζόμενος σε γεγονότα, ξεσκεπάζει το ρόλο του δικαστηρίου, που δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να λειτουργεί ως εντολοδόχος του ΝΑΤΟ. Ετσι κερδίζει τις εντυπώσεις στη διεθνή κοινή γνώμη, προκαλώντας τη θλίψη του «ατυχούς» Βρετανού προέδρου του δικαστηρίου, Ρίτσαρντ Μέι, που «μοίρα κακή» τον έφερε εκεί για να ξεφτιλίζεται...