Με την ενδοαστική κόντρα για το «μείγμα διαχείρισης» της καπιταλιστικής οικονομίας να οξύνεται σε όλη την ΕΕ, διεξήχθησαν χτες οι βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία για τις 150 έδρες του Κοινοβουλίου, οι οποίες διεξάγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής. Από τα 17 εκατομμύρια του συνολικού πληθυσμού το εκλογικό σώμα υπολογίζεται περίπου στα 12 εκατομμύρια, και σύμφωνα με τα πρώτα συγκριτικά στοιχεία η προσέλευση στις κάλπες εμφανιζόταν αυξημένη σε σχέση με τις περασμένες εκλογές του 2012 (η αποχή ήταν στο 25%). Οι κάλπες θα έκλειναν χτες στις 10 το βράδυ (ώρα Ελλάδας) και τα αποτελέσματα αναμένονταν τις πρώτες πρωινές ώρες.

Σύμφωνα με το πρώτο exit poll της κρατικής τηλεόρασης, στην πρώτη θέση ήταν το σημερινό κυβερνών φιλελεύθερο «Κόμμα του Λαού για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» (VVD) του Μαρκ Ρούτε με 31 έδρες, στη δεύτερη το ακροδεξιό λαϊκιστικό «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV) με αρχηγό τον Γκερτ Βίλντερς, με 19, όπως και η Χριστιανοδημοκρατική Εκκληση (CDA), το φιλελεύθερο κόμμα Δημοκράτες 66 (D66) και η «Πράσινη Αριστερά» (GL). Ακολουθούν το σοσιαλδημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (SP) με 14, το Εργατικό Κόμμα (PvdA - είναι το κόμμα του Γερούν Ντάισελμπλουμ, υπουργού Οικονομικών και προέδρου του Γιούρογκρουπ) με 9 έδρες, η Χριστιανική Ενωση (CU) με 6 έδρες και από 2-5 έδρες τα κόμματα των Συνταξιούχων, των Ζώων κ.ά.

Οι εκλογές στην Ολλανδία γίνονται σε μια περίοδο που σημειώνεται άνοδος του ρεύματος του αστικού ευρωσκεπτικισμού σε διάφορες χώρες της ΕΕ, όπως π.χ. στη Γαλλία, στη Μ. Βρετανία και στην Ιταλία, όπου τμήματα του κεφαλαίου επιλέγουν τον εθνοκρατικό προστατευτισμό ως τρόπο καλύτερης υπεράσπισης των συμφερόντων των μονοπωλίων, που όμως οξύνει την ενδοαστική αντιπαράθεση, καθώς άλλα τμήματα βλέπουν σοβαρούς κινδύνους στο διεθνές εμπόριο και στα συμφέροντα μονοπωλίων που στηρίζουν. Στην Ολλανδία, τόσο από τους ίδιους τους υποψήφιους, όσο και από τον ολλανδικό και ξένο Τύπο, οι εκλογές αυτές εμφανίζονται ως «κρίσιμες» όσον αφορά «την άνοδο του λαϊκισμού και του εθνικισμού στην Ευρώπη» και το ενδεχόμενο «ντόμινο» στις εκλογές που ακολουθούν, στη Γαλλία τον Απρίλη και στη Γερμανία το Σεπτέμβρη.

Βασικός εκφραστής του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος στην Ολλανδία είναι το κόμμα του Γκ. Βίλντερς, με ρατσιστική ρητορική, κεντρικό σύνθημα «Η Ολλανδία και πάλι στα χέρια μας» και «πρόγραμμα» για το «σκίσιμο του Κορανίου», την «απαγόρευση ισλαμιστών στη χώρα», το «κλείσιμο των συνόρων», το «κλείσιμο των μουσουλμανικών τεμενών», αλλά και αποδυνάμωση του ρόλου της ΕΕ και περισσότερη «εθνική πολιτική» από τα κράτη - μέλη. Ο Βίλντερς - που προέρχεται από το φιλελεύθερο κόμμα και έως το 2012 συμμετείχε στην κυβέρνηση - «πατάει» και στην αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Το φιλελεύθερο κόμμα του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε ουσιαστικά υιοθετεί επίσης τη ρητορική του Βίλντερς, αξιοποιεί την πρόσφατη αντιπαράθεση με την Τουρκία και εμφανίζεται ως ο «εγγυητής» της ασφάλειας στην Ολλανδία μέσα στην ΕΕ. Ετσι, προτρέπει τους μετανάστες να «συμπεριφερθούν κανονικά» ή «να φύγουν» και τους καλεί να «αποκηρύξουν τον εξτρεμισμό». Ταυτόχρονα, ο Ρούτε εμφανίζεται αντίθετος στη διεύρυνση της ΕΕ και ζητά και αυτός «περιορισμό των εξουσιών της».

Η συζήτηση στις ολλανδικές εκλογές - και τα 28 κόμματα που συμμετέχουν με διαφορετικούς τρόπους εξυπηρετούν την ίδια στρατηγική - θέλει πάση θυσία να θολώσει την αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα από την εξουσία των μονοπωλιακών ομίλων. Σε μια περίοδο που διευρύνονται οι αναταράξεις στο οικοδόμημα της ΕΕ, επιχειρείται ο λαός να εγκλωβιστεί, να αποπροσανατολιστεί, ώστε να μη βλέπει αυτήν την αιτία των δεινών του. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών, από το πότε θα σχηματιστεί κυβέρνηση και ποια θα είναι η σύνθεσή της μετά τα παζάρια που θα γίνουν, ένα είναι σίγουρο. Η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί αμείωτη αν το λαϊκό κίνημα δεν οργανωθεί και αντεπιτεθεί, αναγκαία όμως προϋπόθεση για αυτό είναι να ισχυροποιηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα.