Στη συζήτηση, η Στ. Παπαοικονόμου σχολίασε και τις «διδαχές» του συστήματος προς τη νεολαία, όπως από την ΕΕ, ότι «πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε, να δεχόμαστε την διαφορετικότητα, τον "άλλο" που δεν είναι "ίδιος" με εμάς».

«Εμείς λέμε», αντέτεινε, «ότι αυτή είναι μία συζήτηση πολύ βολική για το σύστημα, να συζητάμε για τους νέους μετανάστες και με τους νέους μετανάστες σαν κάποιους "άλλους", τους οποίους "πρέπει να καταλάβουμε", σαν "διαφορετικούς", που πρέπει να αποδεχτούμε, να κεντράρουμε σε όσα διαφορετικά έχουμε οι λαοί μεταξύ μας. Τελικά, πόσα διαφορετικά στοιχεία έχουμε, αν εξαιρέσεις τον τόπο που γεννηθήκαμε, τη γλώσσα που μάθαμε να μιλάμε, τη θρησκεία που πιστεύουν στις διάφορες χώρες; Είναι πολύ περισσότερα τα κοινά που έχουμε, Ελληνες και μετανάστες. Είναι ίδια τα σχολεία στα οποία πηγαίνουμε, η μισομόρφωση που παίρνουμε. Είναι ίδια τα ΙΕΚ και οι ΕΠΑΣ που γραφόμαστε, ίδιες οι πρακτικές που κάνουμε σε εργοδότες, τζάμπα και χωρίς ασφάλιση. Εχουμε σαν νέοι τις ίδιες ανάγκες να αθληθούμε, να ψυχαγωγηθούμε, να διασκεδάσουμε, να πάμε διακοπές, ανάγκες που δεν καλύπτονται σήμερα.

Είναι ίδιο το εργασιακό μέλλον μας, γιατί για όλους εμάς ίδια είναι τα μνημόνια και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι. Τα μέτρα που έχουν πάρει σημαίνουν ότι όλοι μας, Ελληνες και μετανάστες νέοι, θα δουλεύουμε χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς δικαιώματα, με άθλιους μισθούς - χαρτζιλίκι, λίγους μήνες από 'δω, λίγους από 'κει κ.λπ. (...)

Αποδεικνύεται δηλαδή ότι δεν έχουμε καμία ουσιαστική διαφορά μεταξύ μας, είμαστε όλοι παιδιά της εργατικής τάξης, είμαστε από την ίδια μεριά. Αποδεικνύεται ότι το "ντόπιος" ή "μετανάστης" είναι ένας ανούσιος διαχωρισμός για εμάς. Στον καπιταλισμό, σε κάθε χώρα, μας εκμεταλλεύονται τα αφεντικά, και κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή να "περισσεύουμε", να μην έχει "τόπο" για εμάς.

Οι "διαφορετικοί" από εμάς, οι "άλλοι", είναι οι καπιταλιστές, που κυριαρχούν, έχουν την εξουσία, μας εκμεταλλεύονται και έχουν διασφαλισμένη τη ζωή μέχρι και για τα δισέγγονά τους. Είναι ο εχθρός μας, απ' τον οποίο δεχόμαστε ενιαία επίθεση. Αυτούς συμφέρει να διαχωριζόμαστε με βάση το έθνος, το χρώμα, την θρησκεία, για να μας "σπάνε", να μας αποδυναμώνουν».