«Αγνοια» προφασίστηκε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο υφυπουργός Οικονομικών Ν.Χριστοδουλάκης, στο θέμα που έχει ανακύψει με τη φορολογία διαφόρων «θεσμικών επενδυτών», όπως τα Αμοιβαία Κεφάλαια, που εξοφλούν στη λήξη τους τοκομερίδια κρατικών ομολόγων. Επί της ουσίας το μέγα θέμα που ανακύπτει είναι ότι η φορολογία με 10% επί των πωλήσεων των ομολόγων παραμένει στα χαρτιά... καθώς κανείς - ή σχεδόν κανείς - δεν πληρώνει το φόρο για τους τόκους που παίρνει κατά την εξόφλησή τους.

Το όλο πρόβλημα - για το οποίο επικαλέστηκε άγνοια ο υφυπουργός Οικονομικών - προέκυψε όταν Αμοιβαία Κεφάλαια κατά την εξόφληση τοκομεριδίων κρατικών ομολόγων - τα είχαν αγοράσει από τη δευτερογενή αγορά λίγες ημέρες πριν - κλήθηκαν να καταβάλουν το σχετικό φόρο ως όφειλαν. Οι εκπρόσωποι όμως των τελευταίων διαμαρτυρήθηκαν με τον ισχυρισμό ότι, ενώ κατέχουν τα τοκομερίδια λίγες μόνο ημέρες, καλούνται να καταβάλουν το σύνολο του ετήσιου φόρου. θέμα για το οποίο ο υφυπουργός Οικονομικών ανέφερε ότι θα αντιμετωπιστεί με κανονιστική εγκύκλιο τις επόμενες ημέρες...

Αυτό, όμως, που αναδεικνύεται με τη φορολογία των ομολόγων είναι ότι αυτή στην πράξη έχει καταργηθεί.

Τον εξοβελισμό της φορολογίας των κρατικών τίτλων, τον ξεκίνησε πρώτη η κυβέρνηση - καθ' υπόδειξη του τραπεζικού κεφαλαίου - με την απόφασή της το 1998, να απαλλάξει από τη φορολογία αυτή τους κατοίκους εξωτερικού... Δηλαδή, τις τράπεζες, τα αμοιβαία κεφάλαια, τα ασφαλιστικά ταμεία και ιδιώτες του εξωτερικού, που αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, απαλλάσσονται από τη φορολογία. Ουσιαστικά, φόρο κατά την πώληση των ομολόγων, δεν πληρώνουν ούτε οι ελληνικές τράπεζες. Οι τελευταίες μπορούν να συμψηφίζουν τους φόρους επί των πωλήσεων ομολόγων που πληρώνουν στο υπουργείο Οικονομικών, με τους φόρους επί των κερδών. Οπως ήδη αναφέρθηκε, πρόβλημα με το θέμα αυτό, ήταν τα Αμοιβαία Κεφάλαια, τα οποία, όμως, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, κατάφεραν να το ξεπεράσουν, προσφεύγοντας σε «έξυπνα τεχνάσματα». Αντί να εξοφλούν τα ίδια τα ομόλογα στη λήξη τους, προχωρούν σε πράξη Ρέπος με κάποια ξένη τράπεζα - η οποία απαλλάσσεται από τη φορολογία - και κατά την ημερομηνία λήξης του τοκομεριδίου του ομολόγου, στα ταμεία του υπουργείου Οικονομικών παρουσιάζεται ο εκπρόσωπος της ξένης αυτής τράπεζας και όχι το Αμοιβαίο Κεφάλαιο. Στη συνέχεια, η ξένη τράπεζα επιστρέφει το ομόλογο στον αρχικό κάτοχο, παίρνοντας κάποια προμήθεια για την εκδούλευση, ελάχιστη βέβαια σε σχέση με το φόρο που θα έπρεπε να καταβάλει το Αμοιβαίο Κεφάλαιο. Πρόκειται για «κλοπή» δεκάδων δισ. δραχμών, δεδομένου ότι τα κρατικά ομόλογα που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά ξεπερνούν τα 30 τρισ. δρχ! Μια «κλοπή» η οποία γίνεται με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία προώθησε τη φορολογική ασυλία του τραπεζικού κεφαλαίου.