Με γνώμονα την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, το ΚΚΕ κατέθεσε χτες στη Βουλή δύο τροπολογίες, που αφορούν η μία στον περιορισμό της αξιοποίησης του γενετικού υλικού και ανάλυσης του DNA αποκλειστικά στις περιπτώσεις που θα υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα με χρήση βίας ή έγκλημα που στρέφεται κατά της γενετήσιας ελευθερίας και η δεύτερη στην κατάργηση του «τρομονόμου», δηλαδή του άρθρο 187 Α του Ποινικού Κώδικα. Οι τροπολογίες κατατέθηκαν στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την «Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας».

Οσον αφορά την πρώτη τροπολογία, αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση ότι «η διευρυνόμενη αξιοποίηση από τις διωκτικές αρχές γενετικού υλικού για την ανάλυση του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA), για την ταυτοποίηση του δράστη εγκλήματος, με αδιαφανείς διαδικασίες, χωρίς δικαστικές και δικονομικές εγγυήσεις, η επίκλησή του στη συνέχεια από το Ποινικό Δικαστήριο, συχνά ως μοναδικού ουσιαστικά αποδεικτικού στοιχείου ενοχής, ιδιαίτερα σε υποθέσεις του άρθρου 187 Α του Ποινικού Κώδικα (τρομοκρατικές πράξεις), εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για τον κατηγορούμενο».

Με τις τροποποιήσεις των σχετικών άρθρων του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (ΚΠΔ) που προτείνει το ΚΚΕ, περιορίζονται οι κατηγορίες των εγκλημάτων για τα οποία επιτρέπεται η λήψη και η ανάλυση του DNA και εισάγονται κάποιες στοιχειώδεις δικαστικές και δικονομικές εγγυήσεις στο ζήτημα αυτό, για την προστασία του κατηγορουμένου και των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων του.

Πιο ειδικά, προβλέπεται ο περιορισμός της δυνατότητας λήψης γενετικού υλικού και ανάλυσης του DNA «μόνο στα κακουργήματα με χρήση βίας και τα εγκλήματα που στρέφονται κατά της γενετήσιας ελευθερίας», προκειμένου να βρεθεί ο δράστης. Οταν η λήψη γενετικού υλικού και ανάλυση DNA αφορά τον κατηγορούμενο, αυτή «διατάσσεται με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου και μάλιστα με ειδικά αιτιολογημένη απόφασή του».

Σε περίπτωση «που έχει ζητηθεί η επανάληψη της ανάλυσης του DNA από το πρόσωπο από το οποίο έχει ληφθεί το γενετικό υλικό και η επανάληψη είναι για οποιονδήποτε λόγο αδύνατη, το πόρισμά της δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταδίκη του κατηγορουμένου, ενώ απαγορεύεται ρητά η αποθήκευση και χρήση του ληφθέντος γενετικού υλικού καθώς και των γενετικών αποτυπωμάτων για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, εκτός από το συγκεκριμένο για τον οποίο διατάχθηκαν».

Ακόμα, η αρμοδιότητα της διαδικασίας καταστροφής του γενετικού υλικού και των γενετικών αποτυπωμάτων «ανατίθεται στο αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο, που είχε διατάξει την ανάλυση, όπως άλλωστε προβλεπόταν και στην αρχική διατύπωση του σχετικού άρθρου 200 Α του ΚΠΔ».

Προβλέπεται ακόμα στην τροπολογία ότι «η ταυτοποίηση του γενετικού υλικού κατηγορουμένου σε πειστήριο, αντικείμενο ή πρόσωπο, δεν είναι από μόνη της αρκετή για την καταδίκη του κατηγορουμένου».

Τέλος, «ορίζονται συγκεκριμένες προθεσμίες στη διαδικασία της ανάκρισης, ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος στον κατηγορούμενο για το διορισμό τεχνικού συμβούλου από αυτόν καθώς και την ενημέρωσή του πριν από κάθε πράξη λήψης, ανάλυσης ή ταυτοποίησης του DNA του».

Στη δεύτερη τροπολογία προβλέπεται ότι «καταργείται το άρθρο 187 Α του Ποινικού Κώδικα», διότι όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, «αποτελεί σήμερα την επικίνδυνη - για τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα - αιχμή της λεγόμενης "αντιτρομοκρατικής" νομοθεσίας στη χώρα μας».

Επισημαίνεται ότι οι διατάξεις του «τρομονόμου» «έχουν καταστεί πλέον βασικό εργαλείο της λεγόμενης «αντιτρομοκρατικής» νομοθεσίας στη χώρα μας, η οποία μάλιστα διαρκώς εμπλουτίζεται από όλες τις κυβερνήσεις. Η θέσπιση, ο εμπλουτισμός και η πρακτική εφαρμογή της συνιστούν, όπως έχει επανειλημμένα επισημανθεί από τους φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήματος, από προοδευτικούς νομικούς, επιστήμονες και καλλιτέχνες, αυξανόμενο κίνδυνο για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας».

«Με το πρόσχημα - συνεχίζει - της αντιμετώπισης της τρομοκρατικής απειλής, η παγκόσμια, η ευρωπαϊκή και η εσωτερική των επιμέρους κρατών πολιτική εξουσία του κεφαλαίου, ανάμεσα σε αυτές και της χώρας μας, ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής, με τη λήψη ιδιαίτερα αυταρχικών αστυνομικών μέτρων, την ψήφιση δρακόντειων ποινικών διατάξεων, τη μετατροπή του δικαστικού συστήματος σε αποτελεσματικό μέσο εξουδετέρωσης του λεγόμενου "εσωτερικού εχθρού", ιδιαίτερα του οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος. Μια τέτοια εξέλιξη, εξάλλου, οδηγεί αναπόφευκτα στη διεύρυνση του κύκλου των υπόπτων, αφού ο κάθε αγωνιζόμενος για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη μπορεί να χαρακτηριστεί εύκολα ως "εν δυνάμει" τρομοκράτης, σε ανατροπή του τεκμηρίου της αθωότητας και καθιέρωση του τεκμηρίου ενοχής».

«Ετσι, με τη συνεχή συρρίκνωση των δικονομικών εγγυήσεων, ο εργαζόμενος, ο νέος, ο απλός πολίτης μπορεί ακόμη και συμπληρωματικά, όπως έχει δείξει και η πρόσφατη πρακτική, να βρεθεί άδικα αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο των μηχανισμών καταστολής, να καταστεί θύμα της αυθαιρεσίας τους», καταλήγει η αιτιολογική έκθεση, ενώ υπενθυμίζει ότι «αποτελούσε διακήρυξη και δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, η κατάργηση των λεγόμενων "τρομονόμων"».