«Καρπός» μακρόχρονου επιστημονικού μόχθου, σαράντα Ελλήνων και τριάντα ξένων ειδικών, είναι ο «μνημειώδης» (και καλαίσθητος) τόμος (1.213 σελίδες) «Η Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας: Από τις αρχές έως την ύστερη αρχαιότητα». Ενα έργο άξιο κάθε επαίνου, το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και εκδόθηκε -με τη συνεργασία των εκδόσεων «Πατάκη»- από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών - Ιδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Ενα ίδρυμα - δημιούργημα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το οποίο δε φέρει, απλώς, τύποις, το όνομα του μεγάλου δημοτικιστή δασκάλου και γλωσσολόγου, αλλά, επί της ουσίας, με το επιστημονικό έργο του για τη γλώσσα μας και τιμά και συνεχίζει τη μεγάλη προσφορά του Τριανταφυλλίδη για τη μόρφωση του λαού μας.

Την επιστημονική επιμέλεια του πολύτιμου και χρήσιμου στους πάντες έργου (είναι και προσιτό, 16.640 δρχ.) ανέλαβε ο καθηγητής Γλωσσολογίας, διευθυντής του Τμήματος Γλωσσολογίας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, Αναστάσιος- Φοίβος Χριστίδης, ο οποίος υπογράφει τον πρόλογο, την εισαγωγή, τα δύο πρώτα κείμενα και τις εισαγωγές των εννέα ενοτήτων και των παραρτημάτων. Οι εννέα ενότητες περιλαμβάνουν συνολικά 123 κείμενα. Θέλοντας να προϊδεάσουμε τον αναγνώστη για το ιστορικό και γλωσσολογικό εύρος του έργου, σημειώσουμε -αναγκαστικά συνοπτικά- τα γενικά θέματα των ενοτήτων. Η πρώτη εξετάζει το φαινόμενο γλώσσα. Η δεύτερη, τη σχέση γλώσσας - ιστορίας. Η τρίτη, το μωσαϊκό διαλέκτων μέχρι την εμφάνιση της «κοινής» στα ελληνιστικά χρόνια. Η τέταρτη, τη δομή και εξέλιξη της γλώσσας (φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη, λεξιλόγιο) από τον 5ο π.Χ. έως την ύστερη αρχαιότητα. Η πέμπτη, τις «επαφές» της ελληνικής γλώσσας με άλλες. Η έκτη, τις διαπολιτισμικές και μεταφραστικές σχέσεις της κατά την ύστερη, κυρίως, αρχαιότητα. Η έβδομη, την αντιμετώπιση της αρχαίας ελληνικής από τη γραμματεία, την επιστήμη, τους κοινωνικούς και θρησκευτικούς θεσμούς. Η όγδοη, τις στάσεις απέναντι στη γλώσσα (εκπαίδευση, γραμματικοί, αττικισμός). Η ενάτη, τις ιδεολογικές πλευρές της «πορείας» της αρχαίας ελληνικής στους μέσους και νεότερους χρόνους στην Ευρώπη. Τα παραρτήματα περιγράφουν θέματα γραφής, χρήσης και μηχανισμών.