Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας συσκότιση δεν έγινε μόνο στις βομβαρδιζόμενες πόλεις, αλλά και στην ενημέρωση. Αυτή η συσκότιση είχε δύο όψεις. Η πρώτη είχε να κάνει με τη λογοκρισία. Ειδήσεις, απόψεις, σχόλια αντίθετα με τους «ανθρωπιστικούς» και «διεθνιστικούς» στόχους του ΝΑΤΟ αποσιωπήθηκαν.

Ξένοι δημοσιογράφοι - που προσπάθησαν να πουν την αλήθεια για τις σφαγές Σέρβων αμάχων από τις βόμβες του ΝΑΤΟ - κατηγορήθηκαν για «φιλοσερβισμό», με την ίδια λογική που ο ΟΗΕ κατηγορήθηκε για «κομμουνιστικές ιδεοληψίες», όταν εκθέσεις του μιλούσαν για το διευρυνόμενο χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Τα τηλεοπτικά πλάνα του CNN και των λοιπών μεγιστάνων της ενημέρωσης εστίαζαν στο δράμα των Κοσσοβάρων. Την ίδια ώρα αγνοούσαν προκλητικά το δράμα των Σέρβων, των Μαυροβούνιων, των Τσιγγάνων και των ουγγρικής καταγωγής κατοίκων της Βοϊβοδίνας.

Η προσπάθεια να φιμωθεί η αντίθετη γνώμη είχε και μια δεύτερη όψη. Αυτή είχε να κάνει με το βομβαρδισμό πομπών και αναμεταδοτών των γιουγκοσλαβικών ραδιοτηλεοπτικών και τηλεπικοινωνιακών σταθμών. Την προσπάθεια, δηλαδή, να μην υπάρχει ούτε προβολή της γιουγκοσλαβικής άποψης, ούτε επικοινωνία των Γιουγκοσλάβων μεταξύ τους και με τον υπόλοιπο κόσμο.

Ο πρώτος βομβαρδισμός τέτοιας εγκατάστασης έγινε στις 5 Απρίλη, στο βουνό Γκούτσεβο. Στην επίθεση αυτή καταστράφηκαν και οι εγκαταστάσεις του Κρατικού Υδρομετεωρολογικού Ινστιτούτου του Βελιγραδίου.

Στις 13 Απρίλη, οι επίγειες εγκαταστάσεις του δορυφορικού σταθμού «Jugoslavia», στο χωριό Πρίλικε, βομβαρδίστηκαν. Ανήκαν στον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Σερβίας και μετέδιδαν τηλεοπτικά και τηλεπικοινωνιακά σήματα. Πομποί και αναμεταδότες καταστράφηκαν ολοκληρωτικά.

Στις 21 Απρίλη, αεροσκάφη επιτέθηκαν εναντίον του Εμπορικού Κέντρου «Usce» στο Νέο Βελιγράδι. Το επιβλητικό κτίριο υπέστη μεγάλες ζημιές. Εκεί στεγάζονταν το αρχηγείο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας και πολλοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, οι εγκαταστάσεις των οποίων καταστράφηκαν. Το «Usce» βομβαρδίστηκε ξανά και στις 27 Απρίλη.

Στις 23 Απρίλη, βομβαρδίστηκε το κτίριο της Σερβικής Ραδιοτηλεόρασης, στο κεντρικό Βελιγράδι. Από τα χαλάσματα ανασύρθηκαν νεκροί 16 δημοσιογράφοι και τεχνικοί και άλλοι τόσοι τραυματισμένοι. Τις εγκαταστάσεις δε χρησιμοποιούσαν μόνο Γιουγκοσλάβοι, αλλά και ξένοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί, απεσταλμένοι και ανταποκριτές. Αυτό δεν προβλημάτισε ιδιαίτερα τους ΝΑΤΟικούς.

Να καταγραφεί και η περίπτωση του κτιρίου που στέγαζε τη Σερβική Ραδιοτηλεόραση στο Νόβι Σαντ. Βομβαρδίστηκε τέσσερις φορές (3, 13, 26 και 29 Μάη) με περισσότερους από δέκα πυραύλους. Στη θέση του δεν απέμειναν παρά συντρίμμια.

«Μαγνήτη» είχαν και άλλες εγκαταστάσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο ραδιοτηλεοπτικός αναμεταδότης στην τοποθεσία Γκομπέλια, στο βουνό Κοπαόνικ (βομβαρδίστηκε τρεις φορές). «Μαγνήτης» και ο τηλεπικοινωνιακός αναμεταδότης στο βουνό Τσερ (βομβαρδίστηκε έξι φορές).

Συνολικά, υπολογίζεται ότι περισσότερες από τριάντα εγκαταστάσεις αυτού του είδους βομβαρδίστηκαν ανελέητα. Στα βουνά προκάλεσαν μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Το κόστος αποκατάστασης είναι ανυπολόγιστο.