Ας αφήσουν λοιπόν τα «σάπια» και τις προσαρμογές στο λόγο τους ανάλογα με το ακροατήριο. Γιατί στις συνελεύσεις των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, το «ατού» που προβάλλουν είναι η συμβολή τους στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, μέσα από τους νόμους και τα μέτρα που χτυπούν την τιμή της εργατικής δύναμης. Οσο για τις ...βαθυστόχαστες αναλύσεις του πρωθυπουργού, είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια να φέρει (και) τον Μαρξ στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Γιατί ο Μαρξ δεν τα έγραφε αυτά για να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι με μια «δικαιότερη» τάχα εκμετάλλευση, όπως τους καλεί να κάνουν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για να συνειδητοποιήσουν το μηχανισμό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, να συγκρουστούν με την εργοδοσία και το κράτος της, να πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων τα χρεοκοπημένα παραμύθια για «ανθρώπινο καπιταλισμό» και να ανοίξουν με την οργανωμένη πάλη τους το δρόμο για μια κοινωνία όπου οι δικές τους ανάγκες θα είναι στο επίκεντρο, τα μέσα παραγωγής στα δικά τους χέρια και δεν θα χρειάζονται να πουλάνε την εργατική τους δύναμη σε κανέναν εκμεταλλευτή. Είναι επομένως φανερό ότι η κυβέρνηση έχει τόση σχέση με όλα αυτά όση ο Φάντης με το ρετσινόλαδο...