Προκλητική και κυνική συνεχίζει να είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους χιλιάδες υγειονομικούς, για τους οποίους - κατά τ' άλλα - κυλάνε κροκοδείλια δάκρυα από τα μάτια των υπουργών της.

Μιλώντας χτες στη Βουλή, ο υφυπουργός Εργασίας Π. Τσακλόγλου φόρτωσε στους ίδιους τους υγειονομικούς την ευθύνη για το ότι νόσησαν από κορονοϊό, όπως ακριβώς πριν από λίγες μέρες ο Β. Κοντοζαμάνης φόρτωσε την ευθύνη για τους θανάτους εκτός ΜΕΘ στους γιατρούς!

Ετσι, χωρίς ίχνος ντροπής, ανέφερε για το ζήτημα του επαγγελματικού κινδύνου: «Το καλοκαίρι είχαμε διάφορα στις εφημερίδες. Είδατε που ομάδες υγειονομικών, δυστυχώς, δεν τήρησαν πρωτόκολλα και είχαμε αρνητικότατες συνέπειες αργότερα. Αυτό δεν είναι εργατικό ατύχημα. Εργατικό ατύχημα είναι κάτι το οποίο παθαίνεις κατά την ώρα άσκησης της εργασίας σου».

Δηλαδή οι εκατοντάδες υγειονομικοί που νόσησαν, αυτοί που έχασαν ακόμα και τη ζωή τους, ήταν γιατί οι ίδιοι δεν τήρησαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Σύμφωνα δε με τον υφυπουργό, αυτό συνέβη εκτός εργασίας.

Με τέτοια κραυγαλέα ψέματα και συκοφαντίες προσπαθεί η κυβέρνηση να πετάξει από πάνω της την ευθύνη για τις μεγάλες ελλείψεις και την εντατικοποίηση στην Υγεία, για το γεγονός ότι οι υγειονομικοί έδωσαν κατά κανόνα τη μάχη χωρίς τα στοιχειώδη μέσα, εκθέτοντας τον εαυτό τους σε μεγάλο κίνδυνο, με μοιραία κατάληξη για πολλούς από αυτούς.

Εξίσου προκλητικός ήταν ο υφυπουργός Εργασίας και για το ζήτημα της ένταξης των υγειονομικών στα ΒΑΕ. Προϊδεάζοντας για την κυβερνητική πολιτική στο δίκαιο αίτημα για ένταξή τους στα ΒΑΕ, ισχυρίστηκε ότι «δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε έκτακτες καταστάσεις με μόνιμα μέτρα... Η έκθεση του υγειονομικού προσωπικού φυσικά δεν είναι η ίδια για όλες τις επιμέρους ειδικότητες, ούτε για όλους τους χώρους εργασίας».

Η τοποθέτηση αυτή, αν μη τι άλλο, επιχειρεί να περιορίσει τον αριθμό αυτών που πιθανώς θα ενταχθούν στα ΒΑΕ, διαχωρίζοντας τους υγειονομικούς σε ειδικότητες, ενώ ο χώρος εργασίας τους, το νοσοκομείο, είναι ενιαίος για όλους και όλοι οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους, όπως έδειξε και η πανδημία.

Στο διά ταύτα, βέβαια, «έσκασε το παραμύθι», που δεν είναι άλλο από το κόστος για το κράτος, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «μια επιπλέον διάσταση του ζητήματος είναι οι δημοσιονομικές επιπτώσεις»! Εξίσου προκλητικά υποστήριξε πως «θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τις υπηρεσιακές ανάγκες, την οργάνωση και τη στελεχιακή επάρκεια του Εθνικού Συστήματος Υγείας, οι οποίες θα πρέπει να μη διαταραχθούν από τη δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης».

Δηλαδή οι υγειονομικοί θα πρέπει να συνεχίσουν να βγαίνουν σε σύνταξη στα 67 χρόνια, διαφορετικά η ένταξη στα ΒΑΕ θα σημάνει αποψίλωση από το προσωπικό των νοσοκομείων (με τη συνταξιοδότησή τους 5 χρόνια νωρίτερα του γενικού ηλικιακού ορίου), αφού η κυβέρνηση δεν έχει στόχο να κάνει μαζικές προσλήψεις μονίμων.

Για το θέμα των ΒΑΕ τοποθετήθηκε στη Βουλή και ο υφυπουργός Υγείας Β. Κοντοζομάνης. Οπως ανέφερε, «είναι χρέος της πολιτείας με κάθε τρόπο να ανταμείψει αυτούς τους ανθρώπους, και αυτό θα γίνει, είτε αυτό είναι ένα επίδομα είτε κάποιος άλλος τρόπος. Ομως οι πόροι, και κυρίως οι οικονομικοί, δεν είναι ανεξάντλητοι, και αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που μας κάνει ιδιαιτέρως προσεκτικούς σε εξαγγελίες για παροχές και επιδόματα». Κλείνοντας στην πραγματικότητα την πόρτα για καθολική ένταξη των υγειονομικών στα ΒΑΕ, κατέληξε λέγοντας ότι «εξαγγελίες και υποσχέσεις που δεν μπορούν να υλοποιηθούν δεν πρόκειται να ειπωθούν από αυτήν την κυβέρνηση, με όποιο κόστος»...