Προφανώς, βολεύει πολλούς και διάφορους η αποπροσανατολιστική και επιζήμια, για το δημόσιο σύστημα Υγείας, διαμάχη του υπουργείου Υγείας και των πανεπιστημιακών γιατρών. Αλλιώς, δεν εξηγείται η τόσο μεγάλη προβολή και «διαφήμισή» της, ενώ, την ίδια στιγμή, τα πραγματικά, συνεχώς εντεινόμενα και σοβαρότατα προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων και της Δημόσιας Υγείας γενικότερα μένουν στο σκοτάδι. Και, πρώτα και κύρια, βολεύει την κυβέρνηση, η οποία, εκτός των άλλων, βρήκε την ευκαιρία να αυτοπροβάλλεται ως υπερασπιστής του δημόσιου συστήματος Υγείας, ενώ καθημερινά παίρνει μέτρα υποβάθμισης και παραπέρα εμπορευματοποίησής του. Στο κάτω κάτω της γραφής, ας μην ξεχνάει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ότι η ίδια έδωσε το δικαίωμα στους πανεπιστημιακούς γιατρούς να δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα. Και δεν έδωσε το δικαίωμα μόνο σ' αυτούς. Το ίδιο ουσιαστικά έχει κάνει και με τους υπόλοιπους - ή τους περισσότερους - καθηγητές πανεπιστημίων, με σοβαρότατες αρνητικές συνέπειες στον εκπαιδευτικό τους ρόλο και αποστολή.

Οι καθηγητές πανεπιστημίων (όλοι και όχι μόνον οι γιατροί) πρέπει να είναι ολόπλευρα αφοσιωμένοι στο εκπαιδευτικό και ερευνητικό τους έργο στα δημόσια - και όχι τα μισοϊδιωτικοποιημένα... - πανεπιστήμια και νοσοκομεία. Να είναι δηλαδή πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, ενώ χρέος της πολιτείας είναι η εξασφάλιση των ανάλογων αμοιβών και συνθηκών, ώστε να φέρνουν σε πέρας την αποστολή τους. Αυτή είναι η λύση, αλλά, δυστυχώς, μόνο σ' αυτή την κατεύθυνση δεν κινείται η κυβέρνηση.