«Λύσσαξαν» τις προηγούμενες μέρες τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου, στην προσπάθειά τους να δώσουν «νότες αισιοδοξίας», με μεγάλα λόγια για την «επιστροφή στην κανονικότητα» που «θα εκτινάξει το ελατήριο της ανάπτυξης», και αφιερώματα για την «τεράστια ευκαιρία» του Ταμείου Ανάκαμψης, που «θα τα αλλάξει όλα» και θα δρομολογήσει έναν νέο ενάρετο κύκλο στην καπιταλιστική οικονομία, επιτυγχάνοντας - όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε - «ό,τι δεν κατάφερε η χώρα από την ένταξή της στην ΕΟΚ και ΟΝΕ». Τότε, δηλαδή, που πάλι τα ίδια έλεγαν. Ο λαός, όμως, όπως κάθε φορά που ακούει μεγάλα λόγια από τις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο, πρέπει να ετοιμάζεται για μάχη. Δεν θέλει δα και πολλή φαντασία για να δει κανείς ότι η υποτιθέμενη «επιστροφή στην κανονικότητα» γίνεται με δεκάδες νέους αντιλαϊκούς νόμους στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων, τους οποίους η κυβέρνηση ψήφισε στα μουλωχτά, με τη μεγαλοεργοδοσία να ξεσαλώνει, τους επαγγελματίες φορτωμένους με νέα χρέη και τη «λεπίδα» των πλειστηριασμών να καραδοκεί στην επόμενη γωνία. Ούτε θέλει φαντασία για να καταλάβεις ότι τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης είναι ένα ακόμα «υπερμνημόνιο», με «εμβληματικά» αντιλαϊκά μέτρα, όπως οι «ανατροπές του αιώνα» στα Εργασιακά, ενάντια στις οποίες παλεύουν οι εργαζόμενοι.