Συμφωνώ τις θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο. Θέλω να σταθώ σε ένα ζήτημα κατά την άποψή μου πολύ σημαντικό.

Στις θέσεις επαναλαμβάνεται η αναφορά στην Κίνα σαν καπιταλιστικό κράτος που ασκεί ιμπεριαλιστική πολιτική και παρουσιάζεται η σχέση της με τις ΗΠΑ ως ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός (1-3, 1-4, 1-12, 2-3, 2-10, κ.ά.)

Αποκορύφωμα στη θέση 2-19 όπου σε κάποια αδελφά ΚΚ αποδίδεται οπορτουνιστική θέση και πολιτική σύγχυση στην αντίληψή τους για την Κίνα.

Η θέση αυτή της ΚΕ επαναλαμβάνεται και σε κομματική αρθρογραφία π.χ. «Ριζοσπάστης» 10 Απρίλη 2021 «Οι εξελίξεις και η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών απαιτούν ισχυρό ΚΚΕ και ένταση της λαϊκής πάλης» του Γιώργου Μαρίνου.

Σκοπός της παρέμβασής μου δεν είναι η διαφωνία με τη θέση της ΚΕ. Θέλω όμως να επισημάνω ότι η θέση αυτή δεν βασίζεται σε επαρκή αιτιολόγηση και ανάλυση. Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι σαν θέση ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ. Οι θέσεις μας όμως σαν ΚΚ που τιμά το όνομα και τον ιστορικό σκοπό του, πρέπει να βασίζονται σε επιστημονική ανάλυση που να δημοσιεύεται με θάρρος.

ΠΡΟΤΕΙΝΩ η καινούργια ΚΕ να αναθέσει σε κατάλληλη επιτροπή τη μελέτη:

- Του πολιτικού συστήματος της Κίνας, σήμερα και στην ιστορική του πορεία

- Της κινέζικης οικονομίας, σήμερα και στην ιστορική της πορεία

- Των θέσεων και της ιστορίας του ΚΚ Κίνας

Στην τεράστια αυτή χώρα την πολιτική εξουσία μονοπωλεί ένα κόμμα που έχει το όνομά μας, Κομμουνιστικό Κόμμα, χρησιμοποιεί τα σύμβολά μας (σφυροδρέπανο), έχει τις λενινιστικές αρχές οργάνωσης (δημοκρατικός συγκεντρωτισμός). Το σύστημά τους ονομάζεται «λαϊκή δημοκρατία» και στη φρασεολογία τους χρησιμοποιούν τους όρους σοσιαλισμός και κομμουνισμός.

Είναι αφελές να περιμένουμε από την εργατική τάξη να μπορέσει να καταλάβει γιατί η στρατηγική μας και η πολιτική μας πρόταση διαφέρει από την εικόνα που δίνουν για την Κίνα τα αστικά ΜΜΕ. Πασχίζουμε με νύχια και με δόντια σαν πολιτική πρωτοπορία να δείξουμε στα λαϊκά στρώματα ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, τη στιγμή που κάποιος, μασκαρεμένος σαν εμάς, με τα σύμβολα και τα λόγια μας, οικοδομεί και προβάλλει ένα σύστημα - απάτη. Ποιος έχει την ευθύνη να ενημερώσει την εργατική τάξη υπεύθυνα για την κινέζικη απάτη, αν όχι το Κόμμα της; `Η μήπως πιστεύουμε ότι ο ταξικός μας αντίπαλος δεν θα χρησιμοποιήσει την απάτη αυτή σαν όπλο για να το στρέψει εναντίον μας με κάθε πιθανό και ύπουλο τρόπο;

Κάποια ερωτήματα που μπορούν να απαντηθούν:

Πολιτικό σύστημα:

Πώς ασκείται η πολιτική εξουσία; Πώς παίρνονται αποφάσεις; Υπάρχουν εργατικά συμβούλια ή άλλες λαϊκές οργανώσεις, «σοβιέτ»; Συνδικάτα; Πώς είναι οργανωμένο το πολιτικό σύστημα;

Οικονομία:

Ποιος έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση της οικονομίας; Υπάρχει κάποια μορφή κεντρικού σχεδιασμού; Μικρή ή μεγάλη; Σε ποιους τομείς; Ποια η σχέση Κινέζων καπιταλιστών με το ΚΚ; Πώς εξελίσσεται το βιωτικό επίπεδο των Κινέζων εργατών, του λαού, σήμερα και ιστορικά; Πώς ασκεί η Κίνα ιμπεριαλιστική πολιτική; (σύγκριση με ΗΠΑ/ΕΕ/Ρωσία θα μπορούσε να δείξει το ρόλο της)

Πολιτική γραμμή και ιστορία:

Λέμε για την ΕΣΣΔ πως οικοδομούνταν σοσιαλισμός αλλά με σημείο καμπής το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ πάρθηκαν αποφάσεις που γιγάντωσαν τα ήδη υπαρκτά προβλήματα και υπέσκαψαν τη βάση με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις ανατροπές. Ισχύει κάτι παρόμοιο για την Κίνα; Οικοδομήθηκε ποτέ σοσιαλισμός; Επαιξε το ΚΚ Κίνας από ανέκαθεν ρόλο προδοτικό; Κρίνουμε ότι υπήρξε κάποιο σημείο καμπής από το οποίο και μετά το ΚΚ Κίνας άρχισε να οικοδομεί συνειδητά τον καπιταλισμό;

Κάναμε αυτοκριτική για την ΕΣΣΔ ότι εκθειάζαμε το ΚΚΣΕ και δεν ασκούσαμε κριτική στα λάθη του. Μήπως τώρα κάνουμε το ίδιο με το ΚΚ Κίνας, όχι εκθειάζοντας αλλά δαιμονοποιώντας το συλλήβδην;

Η προσπάθεια της Κίνας να διεισδύσει στην ελληνική αγορά αργά ή γρήγορα θα βρει και κάποιον πολιτικό εκφραστή. Οπως προσπαθεί να κάνει και η καπιταλιστική Ρωσία με διάφορους καλοθελητές δεξιά κι αριστερά. Το Κόμμα μας πρέπει να είναι έτοιμο και η γενική απόρριψη δεν αρκεί.

Η παρουσίαση του ανταγωνισμού της Κίνας με ΗΠΑ/ΕΕ δεν αρκεί χωρίς επιστημονική ανάλυση. Θυμίζω ότι από την εποχή του Στάλιν ο ιμπεριαλισμός προσπαθούσε να παρουσιάσει την ΕΣΣΔ σαν «ανταγωνιστική» της δύσης σε οικονομία, σε επιρροή και σε εξοπλισμούς και αργότερα κάποια ΚΚ τόσο ευρωπαϊκά όσο και άλλα ακολούθησαν τη μαοϊκή γραμμή και παρουσίασαν την ΕΣΣΔ ως «σοσιαλιμπεριαλιστική», χωρίς να παρουσιάσουν κάποια απόδειξη γι' αυτό.

Πρέπει να αντιληφθεί η καθοδήγηση ότι είναι ζωτικής σημασίας η διερεύνηση απαντήσεων για τις δυνατότητες κερδίσματος συνειδήσεων τώρα και στο μέλλον. Θα το πω σχηματικά: Τα δύο κυρίαρχα κέντρα για τις σοσιαλιστικές προσπάθειες του 20ού αιώνα ήταν η ΕΣΣΔ και η Κίνα. Η πρώτη ξεκίνησε καλά, χάλασε στην πορεία, ανατράπηκε. Η δεύτερη κατάντησε να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και στο μοίρασμα των αγορών και έγινε «βασιλικότερη του βασιλέως». Δεν είναι και πολύ ελπιδοφόρο αυτό. Ούτε μπορεί ένα ΚΚ να κρύψει κάτω απ' το χαλάκι τις πράξεις ενός άλλου ΚΚ που μάλιστα είναι στην εξουσία και να πει απλώς ότι δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται εκεί. Η «ανεξαρτησία της γραμμής» είναι γνώρισμα του ευρωκομμουνισμού και του κάθε οπορτουνισμού.

Την παρουσίαση της γραμμής και της ιστορίας του ΚΚ Κίνας μονοπώλησαν ιστορικά διάφορες μαοϊκές οργανώσεις. Παρουσίαζαν ό,τι ήθελαν και όπως το ήθελαν κάθε φορά παραπλανώντας μέρος της εργατικής τάξης και μπλέκοντάς το σε χωρίς ουσία θεωρητικές υπεραναλύσεις και αναθέματα, φυσικά πάντα με το Κόμμα μας στο στόχαστρό τους.

Η υπόθεση της «Κίνας» δεν είναι κάποια θεωρητική μικρολεπτομέρεια ή μεγαλοστομία των φοιτητικών καφενέδων. Είναι ζωντανό εξελισσόμενο φαινόμενο που απειλεί την προσπάθεια της παγκόσμιας εργατικής τάξης να ξανασταθεί στα πόδια της.

Θα κλείσω περιγράφοντας μια δυσοίωνη εικόνα, που είναι υποθετική αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ας φανταστούμε μια γενικευμένη σύρραξη ιμπεριαλιστικού πολέμου, με εμπλοκή όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, άρα και της Κίνας. Τι επίπτωση θα έχει στην υπόθεση της ανασύνταξης του κομμουνιστικού κινήματος παγκόσμια, στις συνειδήσεις των εργατών, μια πυρηνική επίθεση της Κίνας, όχι σε μια μητρόπολη του ιμπεριαλισμού αλλά σε κάποια περιφερειακή δύναμη, κράτος - δορυφόρο ή σύμμαχο των ΗΠΑ/ΕΕ.