ΤΕΛΙΚΑ ΣΗΜΑΣΙΑ έχει με το τι θέλει να ασχοληθεί κανείς. Αλλοι ασχολούνται με τα φρούτα της γεωργικής παραγωγής της χώρας και την αγωνία των αγροτών για την επιβίωσή τους και άλλοι με τα «φρουτάκια».

Η αρχή ισχύει τόσο για τους κάθε λογής διαφωνούντες στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που πετάνε μια δήλωση και εξαφανίζονται θεωρώντας ότι κάτι έκαναν για την πολιτική του τόπου.

Ισχύει και για πολλά ΜΜΕ, που έχουν αρπάξει το κουβάρι της υπόθεσης Χρυσανθακόπουλου, το τραβάνε κι όπου φτάσει. Οσο για τους αγρότες, μάλλον τη στρατιωτική πλευρά της υπόθεσης φαίνεται να προτιμούν. Πόσα ΜΑΤ υπάρχουν, πόσα και πού είναι τα τρακτέρ.

Αν, σε τελική ανάλυση, τα φρούτα στη Μακεδονία και στη Θεσσαλία σάπισαν από την κακοκαιρία, μάλλον τα «φρουτάκια» δείχνουν τη σαπίλα ενός τεράστιου μηχανισμού.

ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ Δημοκρατία και τους αγρότες τι να πει κανείς; Αν δεν το έχουν καταλάβει στη ΝΔ, οι αγρότες κινητοποιούνται γιατί έχουν προβλήματα και όχι για να συμβάλουν στην... αντιπολιτευτική τακτική του Κ. Καραμανλή.

Οπότε το συμπαθούμε τους αγρότες αλλά όχι και τις κινητοποιήσεις τους, μάλλον ως προσβλητικό μπορεί να εκληφθεί.

ΚΑΛΑ, δε διαπραγματευόμαστε κυριαρχικά δικαιώματα, όπως υποστηρίζει ο Γιώργος Παπανδρέου μετά τα διάφορα που ακούστηκαν περί απευθείας διαλόγου «υψηλής πολιτικής».

Αυτό που δεν έχουμε ακόμα καταλάβει είναι τι διαπραγματευόμαστε, με ποιον διαπραγματευόμαστε, μέσω ποιου διαπραγματευόμαστε και κυρίως τι επιδιώκουμε μέσα από όλη αυτή την ιστορία.

Γιατί, βέβαια, τέτοιες συζητήσεις μόνο φιλολογικού περιεχομένου δεν μπορεί να είναι και σίγουρα η διεθνής συγκυρία στην οποία γίνονται μόνο για κάτι καλό δεν προδιαθέτει.