Ακόμα το φυσάνε και δεν κρυώνει διάφοροι με το Διήμερο της ΚΝΕ στη Μυτιλήνη, που έβαλε τη σφραγίδα του το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στέλνοντας δυνατά το αντιιμπεριαλιστικό μήνυμά του και αποσπώντας τις καλύτερες εντυπώσεις από τον λαό του νησιού. Είναι χαρακτηριστικό το κοινό ...σκούξιμο που ακούστηκε τόσο από την τοπική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και από τον γνωστό κομμουνιστοφάγο δημοσιογράφο Λιάκο της εφημερίδας «Δημοκρατία». Ολοι τους μαζί εκτοξεύουν κατηγορίες στο Διήμερο της ΚΝΕ, επειδή ενισχύθηκε λέει από την Περιφέρεια Β. Αιγαίου. Κι αυτήν την... κατηγορία την εκτόξευσαν επειδή μετά από αίτημα της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που συζητήθηκε σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η Περιφέρεια διέθεσε υποδομές και μέσα για τη διεξαγωγή του! Τι να πει κανείς για τους επιθεωρητές Κλουζό που νομίζουν ότι (ξανα)ανακάλυψαν κάτι το μεμπτό; Μήπως δεν ξέρουν ότι αποτελεί διαχρονική διεκδίκηση των μαζικών φορέων, των πολιτικών οργανώσεων νεολαίας, συλλόγων και άλλων μαζικών οργανώσεων να υπάρχει στήριξη από την Τοπική Διοίκηση για να αναπτύσσουν τις πρωτοβουλίες τους, να διατίθενται χώροι, υποδομές και κάθε διευκόλυνση για την πολιτική - πολιτιστική δραστηριότητα; Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που υπάρχουν αυξημένες ανάγκες για υγειονομικούς λόγους, δεν αποτελεί κατάκτηση μια τέτοια στήριξη; Μια χαρά βέβαια το γνωρίζουν, αλλού όμως είναι ο καημός τους, και «καρφώνονται». Οτι την ώρα που εκείνοι είτε με δήθεν «ειρηνόφιλες» κορόνες οι μεν, είτε με εθνικιστικές κραυγές οι δε, κάνουν πλάτες στα σχέδια συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα και στα σχετικά παζάρια των δύο αστικών τάξεων που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για τους λαούς της περιοχής, το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ με τη συμμετοχή του ΚΚ και της ΚΝ Τουρκίας έστειλε δυνατά το μήνυμα: Υπάρχει άλλος δρόμος για τους λαούς και είναι ο δρόμος της κοινής τους πάλης ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και των αστικών τάξεων, ο δρόμος της πάλης για την ανατροπή του σάπιου συστήματος, ο δρόμος της ειρήνης και της κοινής ευημερίας που μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να διασφαλίσει.