Ενα... «νεύμα» περίμενε - κατά δήλωσή του - ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, από τον Κυρ. Μητσοτάκη, ότι «ενδιαφέρεται να πάμε σε μια συνεννόηση πολιτική, σε μια συναινετική επιλογή για το πρόσωπο που θα ηγηθεί της Πολιτικής Προστασίας», αλλά δεν το είδε και αρνήθηκε στο «και πέντε» τη μεταγραφή Αποστολάκη. Κι αν σ' αυτό το θέμα τα δύο κόμματα κάνουν «νάζια» και «κόνξες», στο έδαφος της κοινής στρατηγικής τους, δεν χρειάζονται ούτε καν «νεύματα» και υπονοούμενα όταν πρόκειται για τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπου η στοίχιση και η μεταξύ τους συναίνεση προκύπτουν σχεδόν ...αυθόρμητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους δύο Αμερικανούς γερουσιαστές που επισκέφτηκαν τη Δευτέρα την Αθήνα, αφού πρώτα επιθεώρησαν τη βάση της Σούδας. Με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να «αναπολεί» τις μέρες που ως πρωθυπουργός προετοίμαζε τη «Στρατηγική Συνεργασία» με την κυβέρνηση του «διαβολικά καλού» Τραμπ και έκλεινε τα ΝΑΤΟικά «ντιλ», όπως τη Συμφωνία των Πρεσπών, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανυπομονησία του για την ολοκλήρωση της νέας κατάπτυστης συμφωνίας για τις βάσεις, αρκεί να ...πειστεί ο ελληνικός λαός ότι μπορεί να δει οφέλη από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια που τον κάνουν στόχο των ανταγωνισμών. Σ' αυτήν την περίπτωση, δηλαδή, ούτε η «τέχνη» του «ξεπλύματος» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ξεχνιέται ούτε χρειάζονται πολλά πολλά: «Μιλάνε τα μάτια», για την ευθυγράμμιση όλων με τους στόχους της αστικής τάξης και την αναβάθμισή της στην περιοχή, αναλαμβάνοντας νέους βρώμικους ρόλους στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.