Eurokinissi |
Ο αρμόδιος επίτροπος Didier Reynders, απαντώντας στην Ερώτηση του ευρωβουλευτή του Κόμματος Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνου, ομολογεί ότι «τα κράτη - μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν τα πιστοποιητικά για πρόσθετους σκοπούς, εφόσον παρέχεται νομική βάση γι' αυτόν τον σκοπό στο εθνικό τους Δίκαιο». Επικαλείται μάλιστα ως δήθεν εγγύηση για την περαιτέρω χρήση των πιστοποιητικών εμβολιασμού τον Γενικό Κανονισμό της Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ενώ στην πραγματικότητα αυτός νομιμοποιεί τη γενικευμένη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων, με την πρόβλεψη σειράς νόμιμων λόγων επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, με την έκταση και το εύρος των εξαιρέσεων που προβλέπει. Με βάση τον Κανονισμό, άλλωστε, ακόμα και τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, όπως υγείας και άλλα, μπορούν να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας με την επίκληση λόγων που αφορούν το «δημόσιο συμφέρον» και τη «δημόσια υγεία». Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι και οι στοιχειώδεις όροι προστασίας, όπως η πρόβλεψη στο άρθρο 9 παρ. 2 στ. α' του εν λόγω Κανονισμού για ρητή συναίνεση στην επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων καταπατούνται, δεδομένου ότι η συναίνεση αυτή κάθε άλλο παρά ελεύθερη είναι, αφού είναι αναγκαστικός όρος για να έχει κάποιος πρόσβαση σε διάφορους χώρους.
Στη βάση αυτή, σε μια σειρά από κράτη - μέλη ήδη γίνεται ή συζητείται η επέκταση της χρήσης του ευρωπαϊκού ψηφιακού πιστοποιητικού, που υποτίθεται ότι θεσπίστηκε μόνο για την άρση των περιορισμών στις διασυνοριακές μετακινήσεις και έχει επεκταθεί για την είσοδο σε εστιατόρια, θέατρα, χώρους αθλητισμού κ.λπ. Το μπαράζ αντιδραστικών μέτρων καταγραφής, παρακολούθησης και επεξεργασίας δεδομένων επιχειρείται να νομιμοποιηθεί τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και ανάμεσα στα κράτη - μέλη με την επίκληση (όπως αναφέρει η Επιτροπή στην απάντησή της) της λεγόμενης «αμοιβαίας εμπιστοσύνης»
Το «Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό COVID», πέρα από τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τα προσωπικά δεδομένα, συνεχίζει να αξιοποιείται ως άλλοθι για την απουσία μέτρων - πέραν του αναγκαίου εμβολιασμού, ενώ έχει αποδειχθεί ότι και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν τον ιό - για τη θωράκιση και στελέχωση του συστήματος Υγείας και για την προστασία σε χώρους δουλειάς, Εκπαίδευσης, σε ΜΜΜ κ.λπ. Αυτό υπηρετεί τη διευκόλυνση των επιχειρηματικών ομίλων στον Τουρισμό, στις Μεταφορές κ.α., προκειμένου να απαλλαγούν από «κόστη και βάρη», καθότι έτσι αντιλαμβάνονται τα δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ με ευθύνη του κράτους και κάθε άλλη θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την αναβάθμιση της ΠΦΥ απέναντι στην πανδημία.
Οπως σημειώνει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ: «Η διαχρονική πολιτική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας, η λειτουργία της Υγείας και της Ασφάλισης με ανταποδοτικά - ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η συνολική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα με περαιτέρω ένταση την περίοδο της πανδημίας, συνοδεύονται από την καταστολή σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, από ακόμα πιο στενή θηλιά στα δικαιώματα και στις λαϊκές ελευθερίες. Καμία ανοχή και εμπιστοσύνη λοιπόν σε όλο αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο μηχανισμών και μέτρων καταστολής - παρακολούθησης, καταγραφής και επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων σε βάρος του λαού το οποίο διαμορφώνουν ΕΕ και κυβερνήσεις για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να το αποτινάξει, με την οργάνωση της πάλης του για τη δική του εξουσία, που θα βάλει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, σηματοδοτώντας την πραγματική προστασία της ζωής, των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και των δεδομένων του».
Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης αναφέρει στην Ερώτηση ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει με κάθε τρόπο τις ιδιωτικές κλινικές, που θησαυρίζουν, και να προβάλλει ως πανάκεια τον αναγκαίο εμβολιασμό, ενώ δεν θωρακίζει τα νοσοκομεία και την ΠΦΥ, μειώνοντας και το 2022 περαιτέρω την κρατική χρηματοδότηση, με περικοπές 279 εκατ. ευρώ, αφήνοντας απογυμνωμένο το δημόσιο σύστημα Υγείας και προχωρώντας στην περαιτέρω εμπορευματοποίησή του με το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ». Με τα νέα μέτρα, όπως οι μάσκες αυξημένης προστασίας, μετακυλίει το κόστος για την πρόληψη στον λαό και στους εργαζόμενους, που πληρώνουν αδρά και για τα τεστ, ενώ με ευχολόγια και συστάσεις ατομικής ευθύνης επιχειρεί να πετάξει από πάνω της την ευθύνη και να θέσει ως βολικό «αντίπαλο» τους ανεμβολίαστους.
Αυτή ακριβώς η πολιτική, με τα συστήματα Υγείας αθωράκιστα και χωρίς να λαμβάνονται μέτρα προστασίας, εφαρμόζεται και από τις αστικές κυβερνήσεις άλλων κρατών - μελών, καταφεύγοντας σε νέα lockdowns (π.χ. Αυστρία, Ολλανδία, Γερμανία) ή νέες ταξιδιωτικές οδηγίες και ανακύκλωση μέτρων (π.χ. Ιταλία, Βέλγιο). Αντίστοιχη δε πορεία ακολουθούν και οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό εμβολιασμών, με ρεκόρ κρουσμάτων από την αρχή της πανδημίας (π.χ. Δανία, Πορτογαλία). Υλοποιούν τη στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία, που αντιμετωπίζει την υγειονομική περίθαλψη ως πεδίο επενδύσεων και την υγεία του λαού ως κόστος, αποδεικνύοντας ότι κάθε δυνατότητα ουσιαστικής προστασίας του λαού, κάθε μέτρο που μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό της εξάπλωσης και στο να σωθούν ζωές, υπονομεύεται από την ίδια τη λειτουργία του συστήματος, που στηρίζεται στο κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε στην Επιτροπή τα παρακάτω ερωτήματα:
«Με δεδομένο ότι η στρατηγική της ΕΕ και των κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη διαιωνίζει τα τραγικά αδιέξοδα που περιγράψαμε παραπάνω και δεν αντιμετωπίζει την πανδημία, παρά τον αριθμό των αναγκαίων εμβολιασμών, πώς αιτιολογεί η Επιτροπή: