Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί η τοποθέτηση του εκπροσώπου της παράταξης που προέρχεται από το ΝΑΡ στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, ο οποίος τσουβάλιασε τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές με την πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΕ και του ΕΚΑ, υποστηρίζοντας ότι δεν κάνουν τίποτα για την «ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη»; Εφτασε μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει «γελοία» τη θέση ότι τα συνδικάτα με τον αγώνα τους θα αφήσουν τον νόμο - έκτρωμα στα χαρτιά, αφού, σύμφωνα πάντα με τη «λογική» του, η πραγματικά ...επαναστατική θέση είναι «ο νόμος Χατζηδάκη να καταργηθεί». Ωρα είναι εκεί στο ΝΑΡ να μας πουν ότι οι εργαζόμενοι στην COSCO, στην «e-food», στη ΛΑΡΚΟ, οι οικοδόμοι κ.ά. είναι ...γελοίοι, όταν ξεφτιλίζουν με τον αγώνα τους τον νόμο Χατζηδάκη, και ότι το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να περιμένουν μια κυβέρνηση να τον «καταργήσει». Κάτι τέτοια δηλαδή που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, κι ας ψήφισε πάνω από τα μισά του άρθρα, κι ας υπερασπίζεται σήμερα τον βελγικό «νόμο Χατζηδάκη» με νύχια και με δόντια. Κάτι συμπτώσεις...