Με «προβληματισμό» παρουσιάζουν τα αστικά επιτελεία τις εξελίξεις στην Ουκρανία, σε σχέση με το τι μπορεί να σηματοδοτούν για την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, για το αν ο «αναθεωρητισμός» της Ρωσίας δημιουργεί «επικίνδυνα προηγούμενα», που θα θέλει να μιμηθεί η Τουρκία σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατ. Μεσόγειο. Με τις «αναλύσεις» τους στοχεύουν «με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια»: Από τη μια, υποστηρίζουν την «ανάγκη να τρέξουν μια ώρα αρχύτερα» οι συμβιβασμοί με την τουρκική αστική τάξη, στην «πλατφόρμα διαλόγου» ΝΑΤΟ και ΕΕ, πριν τα «τετελεσμένα» επί του πεδίου κάνουν ακόμα πιο επώδυνους τους όρους μιας μελλοντικής διευθέτησης. Μάλιστα, την ώρα που τα λένε αυτά, «εν κρυπτώ και παραβύστω» ολοκληρώθηκε ένας ακόμα γύρος διερευνητικών επαφών, για τον οποίο ο λαός δεν έμαθε τίποτα, ενώ η τουρκική κυβέρνηση κλιμακώνει τις αμφισβητήσεις. Από την άλλη, η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία αξιοποιείται ως καταλύτης σε διευθετήσεις που «ακουμπούν» και κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου, προκειμένου να θωρακιστεί η συνοχή του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, με «αγκίστρωση» της Τουρκίας και αποκοπή της από τη συνεργασία με τη Ρωσία. Οσο λοιπόν κι αν βαφτίσουν «το κρέας ψάρι», η εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια είναι κατεξοχήν παράγοντας κινδύνου για τον λαό, αμφισβήτησης για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και όχι βέβαια διασφάλισής τους.