«Ουσιαστικά, η νεοολιγαρχική μετακομμουνιστική ηγεσία της Ρωσίας επιχειρεί, μέσω της ουκρανικής εκστρατείας, διά της βίας και των όπλων, να σβήσει την Ιστορία, να διαγράψει τις ισορροπίες των τελευταίων τριάντα χρόνων, να αναιρέσει τα αποτελέσματα της ιστορικής αλλαγής του 1991. Εναντι τέτοιων σκοπών και επιδιώξεων (...) δεν χωρούν επιφυλάξεις». Αυτά έγραφε την περασμένη βδομάδα στο κύριο άρθρο του το «Βήμα», σε μια «κρίση ειλικρίνειας» για το γεγονός ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν γίνεται ούτε γιατί συγκρούονται το «σκοτάδι» με το «φως», η «δημοκρατία» με τον «αυταρχισμό», αλλά επειδή οι συσχετισμοί στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα αλλάζουν και οδηγούν στην αμφισβήτηση των μέχρι χτες «ισορροπιών», πάντα για το μοίρασμα των αγορών, των σφαιρών επιρροής, των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Αυτοί οι ανταγωνισμοί και όχι τα προσχήματα που επιστρατεύουν κάθε φορά οι καπιταλιστές, από τη μια ή την άλλη πλευρά, οδηγούν ξανά και ξανά στους πολέμους, «τροφοδοτούν» τον αναθεωρητισμό, κάνοντας «κουρέλι» από καιρού εις καιρόν και τους όποιους προσωρινούς και εύθραυστους συμβιβασμούς. Γι' αυτό οι λαοί δεν έχουν καμία δουλειά να διαλέγουν στρατόπεδο ληστών, ούτε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ούτε στις περιόδους της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης». Χωρίς επιφυλάξεις, να χαράξουν τη δική τους αυτοτελή γραμμή πάλης, απέναντι στους καπιταλιστές, στις κυβερνήσεις και τις συμμαχίες τους.