Σε μια ανεπανάληπτη γιορτή αγώνα και εργατικής αλληλεγγύης μετατράπηκε το «λαϊκό γλέντι» που οργάνωσαν το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής, μέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς, οι εργαζόμενοι της COSCO.

Από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή, τα στιγμιότυπα που εκτυλίχθηκαν, αυτά που μόνο η εργατική τάξη στον αγώνα της μπορεί να δημιουργεί, ήταν το ένα πιο συγκλονιστικό από το άλλο και είναι δύσκολο να αποδοθούν.

Γιατί είναι δύσκολο να χωρέσει ο νους τη δύναμη των εργαζομένων, το μεγαλειώδες περιεχόμενο του συνθήματος «όλοι για ένας και ένας για όλους», που όλες αυτές τις ώρες, από το μεσημέρι ως αργά το απόγευμα, πήρε «σάρκα και οστά», δείχνοντας ότι ο αγώνας των λιμενεργατών της COSCO «είναι αγώνας όλων».

Είναι δύσκολο να «μεταφράσεις» σε λέξεις την αποφασιστικότητα με την οποία έγινε μυριόστομο το σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».

Αλλά και πώς αυτό επιβεβαιωνόταν μπροστά στις γερανογέφυρες και τα άλλα μεγάλα ανυψωτικά μηχανήματα, της «εμβληματικής επένδυσης», που τώρα είχαν γίνει φόντο της γιορτής των εργατών: Στέκονταν άψυχα, μπροστά στους τεράστιους ακινητοποιημένους σωρούς από εμπορευματοκιβώτια. Γιατί μόνο οι εργάτες μπορούν να τους δώσουν «ζωή».

Οι προβλήτες της COSCO είχαν καθοριστεί ως τόπος συνάντησης για όλους τους εργαζόμενους της Αττικής μετά τις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις της Κυριακής. Από τη 1 και μετά, κόσμος κατέφτανε με κάθε τρόπο, από κάθε πλευρά της Αττικής.

Ο χώρος που επί ένα 24ωρο βρισκόταν πολιορκημένος από αμέτρητες δυνάμεις καταστολής, με αποστολή να τρομοκρατήσουν τους απεργούς και να σπάσουν το κύμα της αλληλεγγύης, με εντολή της κυβέρνησης για λογαριασμό της COSCO και των άλλων «εμβληματικών επενδυτών» του λιμανιού, τώρα βρισκόταν περικυκλωμένος από ατέλειωτα κομβόι αυτοκινήτων και μηχανών, που κατέφταναν στο αχανές εμπορευματικό λιμάνι με κατεύθυνση τον χώρο μπροστά από τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ.

Εκατοντάδες ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν καν να προσεγγίσουν με τα οχήματά τους και αφήνοντάς τα εκτός λιμανιού, έκαναν τη διαδρομή με τα πόδια. Οργανωμένα κατέφτασαν και αρκετοί κλάδοι. Αφού πρώτα συγκροτήθηκαν σε μπλοκ, στη συνέχεια με πορεία κρατώντας τα πανό τους πέρασαν την πύλη.

Μέχρι λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι, στον χώρο μπροστά στις προβλήτες επικρατούσε το αδιαχώρητο, ενώ κόσμος συνέχισε να εισρέει ασταμάτητα.

Εκείνη την ώρα έφτασε και η μηχανοκίνητη πορεία απεργών λιμενεργατών, που λίγο πριν συμμετείχαν στην απεργιακή διαδήλωση του Πειραιά. Εφτασαν με υψωμένες γροθιές, ενώ το τεράστιο πλήθος που ήδη είχε συγκεντρωθεί τους υποδέχτηκε με ασταμάτητα χειροκροτήματα και συνθήματα.

Ο πρόεδρος του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ Μάρκος Μπεκρής, καλωσορίζοντας τον κόσμο που συνεχώς αυξανόταν, ανέφερε: «Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρουσία σας σήμερα εδώ. Μας έχετε δώσει τρομερή δύναμη όλο αυτό το διάστημα, να συνεχίσουμε τον αγώνα για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας για να μπορούμε να ζούμε με το κεφάλι ψηλά.

Η παρουσία σας είναι συγκλονιστική. Μας γεμίζει δύναμη. Ελπίζουμε και εμείς από την πλευρά μας, όσο μπορούμε, να συμβάλουμε έτσι ώστε η μάχη που έχει ξεκινήσει σε διάφορους χώρους δουλειάς, να ανοίξει, να γενικευτεί και σε άλλους χώρους, στη νεολαία, στους ανέργους, στους αγρότες, παντού, με σκοπό να μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας».

Κατήγγειλε την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής, που «έπαιξαν τον ρόλο του μπράβου» των επιχειρηματικών ομίλων, των εφοπλιστών, για να σπάσουν την απεργία, των εργατών «που παλεύουν για καλύτερα μεροκάματα, ασφάλεια, για να μπορούμε τέλος πάντων να πάρουμε ένα μέρος από αυτά που αξίζουμε και παράγουμε».

«Η απάντηση - συνέχισε - που εσείς δίνετε σήμερα στο πλευρό μας είναι το καλύτερο μήνυμα και ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Οτι η μάχη που έχει αρχίσει εδώ στην COSCO με τους λιμενεργάτες θα είναι νικηφόρα ό,τι και να γίνει και θα πρέπει να αποτελέσει φάρο και συνέχεια σε κάθε χώρο δουλειάς, για να δώσουν μάχη οι εργαζόμενοι έτσι ώστε να ζούμε όπως μας πρέπει».

«Είμαστε σίγουροι ότι το επόμενο διάστημα, τις επόμενες μέρες θα ξανασμίξουμε εδώ πέρα. Θα συνεχίσουμε. Δεν πρόκειται να πάμε βήμα πίσω», πρόσθεσε και κατέληξε καταχειροκροτούμενος: «Είμαστε πάρα πολύ περήφανοι και πολύ χαρούμενοι που γιορτάζουμε την Εργατική Πρωτομαγιά εδώ στο λιμάνι μας μετά από 12 χρόνια. Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά. Ενας για όλους και όλοι για έναν».

Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν έφτασαν με τη δική τους μηχανοκίνητη πορεία οι ντελιβεράδες της «e-food», οι οποίοι, με τον πολύμορφο αγώνα τους, στραπατσάρησαν πριν από λίγους μήνες την εργοδοσία και την προσπάθειά της να τους μετατρέψει σε ...εργολάβους του εαυτού τους.

Με τις κόρνες στα μηχανάκια τους «πατημένες στο τέρμα», «εισέβαλαν» στον χώρο, ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα. Οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι τους υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα και συνθήματα και οι λιμενεργάτες με τις λεβέντικες χειραψίες και τις ενωμένες γροθιές.

«Σήμερα και οι διανομείς απεργούν για την ένταξη στα ΒΑΕ, για μέτρα προστασίας, για αυξήσεις στους μισθούς, για να μη σκοτωνόμαστε στη δουλειά, όπως εσείς». «Δεν θα μπορούσαμε να μην είμαστε μαζί σας. Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας», ανέφερε μιλώντας από τα μεγάφωνα στους συγκεντρωμένους ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της «e-food», για να πνιγούν τα λόγια του από τα χειροκροτήματα και τα συνθήματα.

Οι χιλιάδες εργαζόμενοι, από το υστέρημά τους, πρόσφεραν ο καθένας ό,τι μπορούσε για την οικονομική ενίσχυση των απεργών λιμενεργατών. Ενώ ασταμάτητα ακούγονταν από τα μεγάφωνα μηνύματα για την οικονομική προσφορά φορέων και όχι μόνο, προς τους απεργούς.

Οπως για παράδειγμα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων που πρόσφερε 1.000 ευρώ. «Στο απεργιακό ταμείο των εργαζομένων της COSCO δίνεται το ποσό των 770 ευρώ που συγκεντρώθηκαν στη φετινή εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους 200 εκτελεσμένους της Καισαριανής από εργαζόμενους και φοιτητές. Είμαστε στο πλευρό σας. Ο δικός σας αγώνας είναι και δικός μας», ακούστηκε από τα μεγάφωνα η φωνή ενός φοιτητή, που πνίγηκε κι αυτή στα χειροκροτήματα.

Με λυγισμένη τη φωνή, από τα μεγάφωνα ο Δαμιανός Βουδηγάρης, μέλος της διοίκησης της ΕΝΕΔΕΠ, διάβασε την επιστολή στρατευμένων της 21Δ ΕΣΣΟ, που έστειλε συμβολικά το ποσό των 110 ευρώ από το πενιχρό μηνιάτικο που τους δίνει το Ναυτικό και τις προσωπικές τους οικονομίες.

Επιστολή που κατέληγε πως «όσο και αν καρτερούν να λυγίσετε, έχετε εμάς και τον λαό δίπλα σας». Το σύνθημα που ταιριάζει εδώ, ανέφερε ο Δαμιανός, είναι: «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά» κι αμέσως διατρανώθηκε από τους χιλιάδες συγκεντρωμένους.

Αλλά και οι πυρόπληκτοι από τη Βόρεια Εύβοια μαζί με την οικονομική ενίσχυση έστειλαν το δικό τους μήνυμα: «Μάθαμε και εμείς πως τελικά μόνο ο λαός σώζει τον λαό, πέρσι το καλοκαίρι».

Εξίσου συγκλονιστική ήταν η στιγμή που ένας μαθητής του Πειραιά, παίρνοντας το μικρόφωνο, είπε: «Δηλώνουμε τη στήριξή μας οι μαθητές του Πειραιά. Καταφέραμε και μαζέψαμε και σας δίνουμε ως ένα μικρό ποσό αλληλεγγύης 250 ευρώ. Να ξέρετε ότι τον Οκτώβρη και τώρα και με όλους σας τους αγώνες, μας έχετε δώσει το μεγαλύτερο μάθημα. Το μάθημα τού πώς να αντιστεκόμαστε, να παλεύουμε για τη ζωή μας. Καλή δύναμη, είμαστε μαζί μας. Κρατάτε γερά».

Τα λόγια του επισφράγισαν οι συμμαθητές του από σχολεία του Πειραιά, φωνάζοντας το σύνθημα: «Η νέα γενιά έχει ιδανικά. Μαθαίνει από την COSCO να ζει και να νικά», με το πλήθος κόσμου να προσπαθεί να εκφράσει τη συγκίνησή του με τα ασταμάτητα, θερμά χειροκροτήματα.

Στιγμή που ξεχώρισε ήταν και όταν τον λόγο πήραν οι γυναίκες, σύντροφοι των απεργών λιμενεργατών, δηλώνοντας περήφανες για τον μεγάλο αγώνα που δίνουν, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια τις οικογένειές τους, για να γυρίζουν στις γυναίκες και τα παιδιά τους σώοι και υγιείς. Σε μήνυμα που διάβασε μία από τις γυναίκες των απεργών από τα μεγάφωνα, τονίζονταν:

«Εμείς οι γυναίκες και σύντροφοι των εργαζομένων απεργών της COSCO, δηλώνουμε περήφανες για τον μεγάλο αγώνα των συντρόφων μας, για την παλικαρίσια στάση τους που ήδη έχει αγκαλιαστεί από εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα.

Ο αγώνας σας είναι δίκαιος. Είναι αγώνας για να γυρνάτε γεροί πίσω στα σπίτια μας, για να χαιρόμαστε τα παιδιά μας, να ζούμε με αξιοπρεπείς συνθήκες και απολαβές, να έχουμε ελεύθερο χρόνο.

Στεκόμαστε δίπλα σας, θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις την αποφασιστικότητα και το πείσμα σας. Παίρνουμε και εμείς θάρρος από την αλληλεγγύη που δέχεστε από όλο τον εργαζόμενο λαό. Δείχνετε τον δρόμο και σε εμάς σαν εργαζόμενες, σε όλη την εργατική τάξη».

Υπήρξε όμως και μια στιγμή που η συγκίνηση πραγματικά ξεχείλισε, προκαλώντας ρίγη. Ηταν όταν από τα μεγάφωνα ακούστηκε η φωνή του λιμενεργάτη Τάκη Πέτα, ο οποίος τα ξημερώματα της Πέμπτης έπεσε από ύψος 12 μέτρων, κατά τη διάρκεια εργασιών σε πλοίο, εξαιτίας της έλλειψης μέτρων ασφαλείας. Ο εργάτης νοσηλεύεται ακόμα στο νοσοκομείο σακατεμένος με πολλαπλά κατάγματα.

«Αδέλφια, ελπίζω το δικό μου ατύχημα να είναι το τελευταίο. Να συνεχίσουμε τον αγώνα για κάτι καλύτερο για όλους μας», ανέφερε, με τη φωνή του να μεταδίδεται σε όλο τον χώρο μέσα από τα μεγάφωνα. Και κατέληξε φωνάζοντας με όλη τη δύναμή του το σύνθημα: «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά», με την φωνή του να χάνεται από τα ξέφρενα χειροκροτήματα και τα αγωνιστικά συνθήματα.

Ο Τάκης Πέτας, από τη στιγμή που άρχισε να έχει τις αισθήσεις του μετά τη βουτιά του «παραλίγο θανάτου», και σε όλη τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας των συναδέλφων του, δεν άφησε ούτε μία μέρα που να μην επικοινωνήσει μαζί τους και να τους πει: «Κρατάτε αδέρφια. Να είμαι εγώ ο τελευταίος».

Μετά από όλα αυτά στήθηκε ένα τρικούβερτο γλέντι, που κράτησε μέχρι το απόγευμα, με τους ήχους των συγκροτημάτων του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, δίνοντας δύναμη στους εργαζόμενους της COSCO, αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους να συνεχίσουν με νέες δυνάμεις τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Ο χορός άνοιξε με τη «Ρόζα», τη «Δραπετσώνα», τα λεβέντικα ζεϊμπέκικα που χόρεψαν οι απεργοί της COSCO. Τόσο οι λιμενεργάτες όσο και οι χιλιάδες εργαζόμενοι που βρέθηκαν την Κυριακή στο πλευρό τους, άνθρωποι του μόχθου, της βιοπάλης, γυναίκες, νεολαίοι, έδειξαν ότι η εργατική τάξη ξέρει - όπως ακούγονταν από τα μεγάφωνα - «να πολεμάμε και να γλεντάμε».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε λίγο πριν νυχτώσει, με την τήρηση ενός λεπτού σιγής στη μνήμη του Δημήτρη Δαγκλή. Του συναδέλφου τους, που πριν περίπου 6 μήνες, στις 25 Οκτώβρη, διαμελίστηκε από γερανογέφυρα που δεν πληρούσε ούτε τα στοιχειώδη για την προστασία της ζωής των εργατών. Ο άδικος χαμός του ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι...